نامش محمد و لقبش جلالدین است. از عنوان های او خداوندگار و مولانا در زمان حیاتش رواج داشته و مولوی در قرن های بعد در مورد او به کار رفته است. در ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ هجری قمری در شهر بلخ متولد شد.
پدرش ، بهاالدین ولدبن ولد نیز محمد نام داشته و سلطان العلما خوانده می شده است. وی در بلخ می زیسته و بی مال و مکنتی هم نبوده است . در میان مردم بلخ به ولد مشهور بوده است. بها ولد مردی خوش سخن بوده و مجلس می گفته و مردم بلخ به وی ارادت بسیار داشته اند.

دوران کودکی در سایه پدر
بها ولد بین سالهای ۶۱۶_۶۱۸ هجری قمری به قصد زیارت خانه خدا از بلخ بیرون آمد . بر سر راه در نیشابور با فرزند سیزده چهارده ساله اش ، جلال الدین محمد به دیدار عارف و شاعر نسوخته جان ، شیخ فریدین عطار شتافت . جلال الدین محمد، بنا به روایاتی در هجده سالگی ، در شهر لارنده ، به فرمان پدرش با گوهر خاتون ، دختر خواجه لالای سمرقندی ازدواج کرد.

دوران جوانی
پدرش به سال ۶۲۸ در گذشت و جوان بیست و چهار ساله به خواهش مریدان یا بنا به وصیت پدر ، دنباله کار او را گرفت و به وعظ و ارشاد پرداخت. دیری نگذشت که سید برهان الدین محقق ترمذی به سال ۶۲۹ ه.ق به روم آمد و جلال الدین از تعالیم و ارشاد او برخوردار شد.
به تشویق همین برهان الدین یا خود به انگیزه درونی بود که برای تکمیل معلومات از قونیه به حلب رهسپار شد. اقامت او در حلب و دمشق روی هم از هفت سال نگذشت. پس از آن به قونیه باز گشت و به اشارت سید برهان الدین به ریاضت پرداخت.
پس از مرگ برهان الدین ، نزدیک ۵ سال به تدریس علوم دینی پرداخت و چنانچه نوشته اند تا ۴۰۰ شاگرد به حلقه درس او فراهم می آمدند.

آغاز شیدایی
تولد دیگر او در لحظه ای بود که با شمس تبریزی آشنا شد. مولانا درباره اش فرموده:” شمس تبریز ، تو را عشق شناسد نه خرد.” اما پرتو این خورشید در مولانا ما را از روایات مجعول تذکره نویسان و مریدان قصه باره بی نیاز می سازد. اگر تولد دوباره مولانا مرهون برخورد با شمس است ، جاودانگی نام شمس نیز حاصل ملاقات او با مولاناست. هر چند شمس از زمره وارستگانی بود که می گوید : گو نماند زمن این نام ، چه خواهد بودن؟
آنچه مسلم است شمس در بیست و هفتم جمادی الاخره سال ۶۴۲ ه.ق از قونیه بار سفر بسته و بدین سان ،در این بار ،حداکثر شانزده ماه با مولانا دمخور بوده است .
علت رفتن شمس از قونیه روشن نیست . این قدر هست که مردم جادوگر و ساحرش می دانستند و مریدان بر او تشنیع می زدند و اهل زمانه ملامتش می کردند و بدینگونه جانش در خطر بوده است .
باری آن غریب جهان معنی به دمشق پناه برد و مولانا را به درد فراق گرفتار ساخت .در شعر مولانا طوماری است به درازای ابد که نقش “تومرو”در آن تکرار شده است .
گویا تنها پس از یک ماه مولانا خبر یافت که شمس در دمشق است و نامه ها و پیامهای بسیاری برایش فرستاد . مریدان و یاران از ملال خاطر مولانا ناراحت بودند و از رفتاری که نسبت به شمس داشتند پشیمان و عذر خواه گشتند . پس مولانا فرزند خود،سلطان ولد،را به جستجوی شمس به دمشق فرستاد . شمس پس از حدود پانزده ماه که در آنجا بود پذیرفت و روانه قونیه شد .اما این بار نیز با جهل و تعصب عوام روبرو شد و ناگزیر به سال ۶۴۵ از قونیه غایب گردید و دانسته نبود که به کجا رفت.
مولانا پس از جستجوی بسیار،سر به شیدایی بر آورد.انبوهی از شعرهای دیوان در حقیقت گزارش همین روزها و لحظات شیدایی است .

صلاح الدین زرکوب
پس از غیبت شمس تبریزی ، شورمایه جان مولانا دیدار صلاح الدین زرکوب بوده است. وی مردی بود عامی ، ساده دل و پاکجان که قفل را “قلف” و مبتلا را ” مفتلا” می گفت. توجه مولانا به او چندان بود که آتش حسد را در دل بسیاری از پیرامونیان مولانا بر افروخت . بیش از۷۰غزل از غزل های مولانا به نام صلاح الدین زیور گرفته و این از درجه دلبستگی مولانا به وی خبر می دهد . این شیفتگی ده سال یعنی تا پایان عمر صلاح الدین دوام یافت.

حسام الدین چلپی
روح ناآرام مولاما همچنان در جستجوی مضراب تازه ای بود و آن با جاذبه حسام الدین به حاصل آمد. حسام الدین از خاندانی اهل فتوت بود. وی در حیات صلاح الدین از ارادتمندان مولانا شد . پس از مرگ صلاح الدین سرود مایه جان مولانا و انگیزه پیدایش اثر عظیم او، مثنوی معنوی ، یکی از بزرگ ترین آثار ذوقی و اندیشه بشری ، را حاصل لحظه هایی از همین هم صحبتی می توان شمرد.

پایان زندگی
روز یکشنبه پنجم جمادی الآخره سال ۶۷۲ ه.ق هنگام غروب آفتاب ، مولانا بدرود زندگی گفت. مرگش بر اثر بیماری ناگهانی بود که طبیبان از علاجش درمانده بودند. خردو کلان مردم قونیه در تشییع جنازه او حاضر بودند. مسیحیان و یهودیان نیز در سوگ او زاری و شیون داشتند.
مولانا در مقبره خانوادگی خفته است و جمع بسیاری از افراد خاندانش از جمله پدرش در آنجا مدفون اند.

دکتر شریعتی در دوم آذرماه سال ۱۳۱۲ در مزینان ازتوابع شهرسبزوار متولد شد. شریعتی در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل در رشته دکترای ادبیات فارسی به ‌فرانسه رفت و در مدرسه زبانهای شرقی پاریس بنا به پیشنهاد جمالزاده تز دکترای خود را در زمینه تصحیح دکترای بلخ نوشت و با حداقل نمره لازم کار خود را به اتمام رسانید. شریعتی در سال ۱۳۴۳ به‌ایران بازگشت و ابتدا به‌عنوان دبیر دبیرستان و سپس به‌عنوان استادیار دانشگاه مشهد شروع به فعالیت کرد. دکتر شریعتی در سال ۱۳۴۸ به‌ حسینیه ارشاد در تهران دعوت شد و از آن زمان با سلسله سخنرانیهای معروف خود به مبارزه ضد حکومت شاه پرداخت. از دکتر شریعتی دهها جلد کتاب و مقاله تحقیقی و متون سخنرانی برجای مانده‌ است. علی شریعتی روز ۲۹ خرداد سال ۱۳۵۶ درگذشت. آرامگاه وی در سوریه است.

بیو گرافی و شرح حال دکتر علی شریعتی

نگاهی به زندگی دکتر علی شریعتی با بازخوانی کتاب «طرحی از یک زندگی» نوشته پوران شریعت رضوی (همسر دکتر)
در فاصله سال‌های تدریسش، سخنرانی‌هایی در دانشگاهای دیگر ایراد می‌کرد، از قبیل دانشگاه آریامهر (صنعتی‌شریف)، دانش سرای عالی سپاه، پلی‌تکنیک ‌تهران و دانشکده نفت آبادان. مجموعه این فعالیت‌ها سبب شد که مسئولین دانشگاه درصدد برآیند تا ارتباط او را با دانشجویان قطع کنند و به کلاس‌های وی که در واقع به جلسات سیاسی-فرهنگی، بیشتر شباهت داشت، خاتمه دهند. سال شمار زندگی دکتر : ۱۳۱۲: تولد ۲ آذر ماه ۱۳۱۹: ورود به دبستان «ابن یمین» ۱۳۲۵: ورود به دبیرستان «فردوسی مشهد» ۱۳۲۷: عضویت در کانون نشر حقایق اسلامی ۱۳۲۹: ورود به دانش سرای مقدماتی مشهد ۱۳۳۱: اشتغال در ادارهٔ فرهنگ به عنوان آموزگار. شرکت در تظاهرات خیابانی علیه حکومت موقت قوام السلطنه و دستگیری کوتاه. اتمام دوره دانش سرا. بنیانگذاری انجمن اسلامی دانش آموزان. ۱۳۳۲: عضویت در نهضت مقاومت ملی ۱۳۳۳: گرفتن دیپلم کامل ادبی ۱۳۳۵: ورود به دانشکده ادبیات مشهد و ترجمه کتاب ابوذر غفاری ۱۳۳۶: دستگیری به همراه ۱۶‌ نفر از اعضاء نهضت مقاومت ۱۳۳۷: فارق‌التحصیلی از دانشکده ادبیات با رتبه اول ۱۳۳۸: اعزام به فرانسه با بورس دولتی ۱۳۴۰: همکاری با کنفدراسیون‌ دانشجویان ایرانی، جبهه ملی، نشریه‌ ایران آزاد ۱۳۴۲: اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دکترا در رشته تاریخ و گذراندن کلاس‌های جامعه‌شناسی ۱۳۴۳: بازگشت به ایران و دستگیری در مرز ۱۳۴۵: استادیاری تاریخ در دانشگاه مشهد ۱۳۴۷: آغاز سخنرانی‌ها در حسینیه ارشاد ۱۳۵۱: تعطیلی حسینیه ارشاد و ممنوعیت سخنرانی ۱۳۵۲: دستگیری و ۱۸ ماه زندان انفرادی ۱۳۵۴: خانه نشینی و آغاز زندگی سخت در تهران و مشهد ۱۳۵۶: هجرت به اروپا و شهادت.

سال‌های کودکی و نوجوانی

دکتر در کاهک ازروستاهای بخش داورزن شهرسبزوار متولد شد. مادرش زنی روستایی و پدرش مردی اهل قلم و مذهبی بود. سال‌های کودکی را در کاهک گذراند. افراد خاصی در این دوران بر او تاثیر داشتند، از جمله: مادر، پدر، مادر بزرگ مادری و پدری و ملا زهرا (مکتب دار ده کاهک).
دکتر در سال ۱۳۱۹ -در سن هفت سالگی- در دبستان ابن‌یمین در مشهد، ثبت نام کرد اما به دلیل اوضاع سیاسی و تبعید رضاخان و اشغال کشور توسط متفقین، استاد (پدر دکتر)، خانواده را بار دیگر به کاهک فرستاد. دکتر پس از برقراری صلح نسبی در مشهد به ابن‌یمین برمی‌گردد. در اواخر دوره دبستان و اوائل دوره دبیرستان رفت و آمد او و خانواده به ده به دلیل مشغولیت‌های استاد کم می‌شود. در این دوران تمام سرگرمی دکتر مطالعه و گذراندن اوقات خود در کتاب خانه پدر بود. دکتر در ۱۶ سالگی سیکل اول دبیرستان (کلاس نهم نظام قدیم) را به پایان رساند و وارد دانش سرای مقدماتی شد. او قصد داشت تحصیلاتش را ادامه دهد.
در سال ۳۱، اولین بازداشت او رخ داد و این اولین رویارویی او و نظام حکومتی بود. این بازداشت طولانی نبود ولی تاثیرات زیادی در زندگی آینده او گذاشت. در این زمان فصلی نو در زندگی او آغاز شد، فصلی که به تدریج از او روشنفکری مسئول و حساس نسبت به سرنوشت ملتش ساخت.

آغاز کار آموزی

با گرفتن دیپلم از دانش سرای مقدماتی، دکتر در ادارهٔ فرهنگ استخدام شد. ضمن کار، در دبستان کاتب‌پور در کلاس‌های شبانه به تحصیل ادامه داد و دیپلم کامل ادبی گرفت. در همان ایام در کنکور حقوق نیز شرکت کرد. دکتر به تحصیل در رشته فیزیک هم ابراز علاقه می‌کرد، اما مخالفت پدر، او را از پرداختن بدان بازداشت. دکتر در این مدت به نوشتن چهار جلد کتاب دوره ابتدایی پرداخت. این کتاب‌ها در سال ۳۵، توسط انتشارات و کتاب‌فروشی باستان مشهد منتشر و چند بار تجدید چاپ شد و تا چند سال در مقطع ابتدایی آن زمان تدریس شد. در سال ۳۴، با باز شدن دانشگاه علوم و ادبیات‌انسانی در مشهد، دکتر و چند نفر از دوستانشان برای ثبت نام در این دانشگاه اقدام کردند. ولی به دلیل شاغل بودن و کمبود جا تقاضای آنان رد شد. دکتر و دوستانشان همچنان به شرکت در این کلاس‌ها به صورت آزاد ادامه دادند. تا در آخر با ثبت نام آنان موافقت شد و توانستند در امتحانات آخر ترم شرکت کنند. در این دوران دکتر به جز تدریس در دانشگاه طبع شعر نوی خود را می‌آزمود. هفته‌ ای یک بار نیز در رادیو برنامه ادبی داشت و گه‌گاه مقالاتی نیز در روزنامه خراسان چاپ می‌کرد. در این دوران فعالیت‌های او همچنان در نهضت مقاومت ادامه داشت ولی شکل ایدئولوژیک به خود نگرفته بود.

ازدواج

در تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۴۷ با پوران شریعت رضوی، یکی از همکلاسی‌هایش ازداوج کرد. دکتر در این دوران روزها تدریس می‌کرد و شب‌ها را روی پایان‌نامه‌اش کار می‌کرد. زیرا می‌بایست سریع‌تر آن را به دانشکده تحویل می‌داد. موضوع تز او، ترجمه کتاب «در نقد و ادب» نوشته مندور (نویسنده مصری) بود. به هر حال دکتر سر موقع رساله‌اش را تحویل داد و در موعد مقرر از آن دفاع کرد و مورد تایید اساتید دانشکده قرار گرفت. بعد از مدتی به او اطلاع داده شد بورس دولتی شامل حال او شده‌است. پس به دلیل شناخت نسبی با زبان فرانسه و توصیه اساتید به فرانسه برای ادامه تحصیل مهاجرت کرد.

دوران اروپا

عطش دکتر به دانستن و ضرورت‌های تردید ناپذیری که وی برای هر یک از شاخه‌های علوم انسانی قائل بود، وی را در انتخاب رشته مردد می‌کرد. ورود به فرانسه نه تنها این عطش را کم نکرد، بلکه بر آن افزود. ولی قبل از هر کاری باید جایی برای سکونت می‌یافت و زبان را به طور کامل می‌آموخت. به این ترتیب بعد از جست و جوی بسیار توانست اتاقی اجاره کند و در موسسه آموزش زبان فرانسه به خارجیان (آلیس-آلیانس) ثبت نام کند. پس روزها در آلیس زبان می‌خواند و شب‌ها در اتاقش مطالعه می‌کرد و از دیدار با فارسی‌زبانان نیز خودداری می‌نمود. با این وجود تحصیل او در آلیس دیری نپایید. زیرا وی نمی‌توانست خود را در چارچوب خاصی مقید کند، پس با یک کتاب فرانسه و یک دیکشنری فرانسه به فارسی به کنج اتاقش پناه می‌برد. وی کتاب «نیایش» نوشته الکسیس کارل را ترجمه می‌کرد.
فرانسه در آن سال‌ها کشور پرآشوبی بود. بحران الجزائر از سال‌ها قبل آغاز شده بود. دولت خواهان تسلط بر الجزائر بود و روشنفکران خواهان پایان بخشیدن به آن. این بحران به دیگر کشورها نیز نفوذ کرده بود.

تحصیلات و اساتید

دکتر در آغاز تحصیلات، یعنی سال ۳۸، در دانشگاه سربن، بخش ادبیات و علوم انسانی ثبت نام کرد. وی به پیشنهاد دوستان و علاقه شخصی به قصد تحصیل در رشته جامعه شناسی به فرانسه رفت. ولی در آنجا متوجه شد که فقط در ادامه رشته قبلی‌اش می‌تواند دکتراییش بگیرد. پس بعد از مشورت با اساتید، موضوع رساله‌اش را کتاب‌ «تاریخ فضائل بلخ»، اثری مذهبی، نوشته صفی‌الدین قرار داد.
بعد از این ساعت‌ها روی رساله‌اش کار می‌کرد. دامنه مطالعاتش بسیار گسترده بود. در واقع مطالعاتش گسترده‌تر از سطح دکترایش بود. ولی کارهای تحقیقاتی رساله‌اش کار جنبی برایش محسوب می‌شد. درس‌ها و تحقیقات اصلی دکتر، بیشتر در دو مرکز علمی انجام می‌شد. یکی در کلژدوفرانس در زمینه جامعه شناسی و دیگر در مرکز تتبعات عالی در زمینه جامعه شناسی مذهبی.
دکتر در اروپا، به جمع جوانان نهضت آزادی پیوست و در فعالیت‌های سازمان‌های دانشجویی ایران در اروپا شرکت می‌کرد. در سال‌های ۴۰-۴۱ در کنگره‌ها حضور فعال داشت. دکتر در این دوران در روزنامه‌های ایران آزاد، اندیشه جبهه در امریکا و نامهٔ پارسی حضور فعال داشت. ولی به تدریج با پیشه گرفتن سیاست صبر و انتظار از سوی رهبران جبهه، انتقادات دکتر از آنها شدت یافت و از آنان قطع امید کرد و از روزنامه استعفا داد. در سال ۴۱، دکتر با خواندن کتاب «دوزخیان روی زمین»، نوشته فرانس فانون با اندیشه‌های این‌نویسنده انقلابی آشنا شد و در چند سخنرانی برای دانشجویان از مقدمه آن که به قلم ژان‌پل سارتر بود، استفاده کرد.
دکتر در سال (۱۹۶۳) از رساله خود در دانشگاه دفاع کرد و با درجه دکترای تاریخ فارغ‌التحصیل شد. از این به بعد با دانشجویان در چای خانه‌ دیدار می‌کرد و با آنان در مورد مسائل بحث و گفتگو می‌کرد. معمولا جلسات سیاسی هم در این محل‌ها برگزار می‌شد. سال ۴۳ بعد از اتمام تحصیلات و قطع شدن منبع مالی از سوی دولت، دکتر علی‌رغم خواسته درونی و پیشنهادات دوستان از راه زمینی به ایران برگشت. وی با دانستن اوضاع سیاسی – فرهنگی ایران بعد از سال ۴۰ که به کسی چون او – با آن سابقه سیاسی – امکان تدریس در دانشگاه‌ها را نخواهند داد و نیز علی‌رغم اصرار دوستان هم فکرش مبنی بر تمدید اقامت در فرانسه یا آمریکا، برای تداوم جریان مبارزه در خارج از کشور، تصمیم گرفت که به ایران بازگردد. این بازگشت برای او، عمدتاً جهت کسب شناخت عینی از متن و اعماق جامعهٔ ایران و توده‌های مردم بود، همچنین استخراج و تصفیه منابع فرهنگی، جهت تجدید ساختمان مذهب.

از بازگشت تا دانشگاه

دکترسال ۴۳ به ایران برگشت و در مرز دستگیر شد. حکم دستگیری از سوی ساواک بود و متعلق به ۲ سال پیش، ولی چون دکتر سال ۴۱ از ایران از طریق مرزهای هوایی خارج و به فرانسه رفته بود، حکم معلق مانده بود. پس اینک لازم‌الاجرا بود. پس بعد از بازداشت به زندان غزل‌قلعه در تهران منتقل شد. اوائل شهریور همان سال بعد از آزادی به مشهد برگشت. بعد از مدتی با درجه چهار آموزگاری دوباره به اداره فرهنگ بازگشت. تقاضایی هم برای دانشگاه تهران فرستاد. تا مدت‌ها تدریس کرد، تا بالاخره در سال ۴۴، بار دیگر، از طریق یک آگهی برای استادیاری رشته تاریخ در تهران درخواست داد. در سر راه تدریس او مشکلات و کارشکنی‌های بسیاری بود. ولی در آخر به دلیل نیاز مبرم دانشگاه به استاد تاریخ، استادیاری او مورد قبول واقع شد و او در دانشگاه مشهد شروع به کار کرد. سال‌های ۴۵-۴۸ سال‌های نسبتاً آرامی برای خانوادهٔ او بود. دکتر بود و کلاس‌های درسش و خانواده. تدریس در دانشکدهٔ ادبیات مشهد، نویسندگی و بقیه اوقات بودن با خانواده‌اش تمام کارهای او محسوب می‌شد.

دوران تدریس

ازسال ۴۵، دکتر به عنوان استادیار رشته تاریخ، در دانشکده مشهد، استخدام می‌شود. موضوعات اساسی تدریسش تاریخ ایران، تاریخ و تمدن اسلامی و تاریخ تمدن‌های غیر اسلامی بود. از همان آغاز، روش تدریسش، برخوردش با مقررات متداول دانشکده و رفتارش با دانشجویان، او را از دیگران متمایز می‌کرد. بر خلاف رسم عموم اساتید از گفتن جزوه ثابت و از پیش تنظیم شده پرهیز می‌کرد. دکتر، مطالب درسی خود را که قبلاً در ذهنش آماده کرده بود، بیان می‌کرد و شاگردانش سخنان او را ضبط می‌کردند. این نوارها به وسیله دانشجویان پیاده می‌شد و پس از تصحیح، به عنوان جزوه پخش می‌شد. از جمله، کتاب اسلام‌شناسی‌ مشهد و کتاب تاریخ‌تمدن از همین جزوات هستند.
اغلب کلاس‌های او با بحث و گفتگو شروع می‌شد. پیش می‌آمد دانشجویان بعد از شنیدن پاسخ‌های او بی‌اختیار دست می‌زدند. با دانشجویان بسیار مانوس، صمیمی و دوست بود. اگر وقتی پیدا می‌کرد با آنها در تریا چای می‌خورد و بحث می‌کرد. این بحث‌ها بیشتر بین دکتر و مخالفین‌ اندیشه‌های او در می‌گرفت. کلاس‌های او مملو از جمعیت بود. دانشجویان دیگر رشته‌ها درس خود را تعطیل می‌کردند و به کلاس او می‌آمدند. جمعیت کلاس آن قدر زیاد بود که صندلی‌ها کافی نبود و دانشجویان روی زمین و طاقچه‌های کلاس، می‌نشستند. در گردش‌های علمی و تفریحی دانشجویان شرکت می‌کرد. او با شوخی‌هایشان، مشکلات روحیشان و عشق‌های پنهان میان دانشجویان آشنا بود. سال ۴۷، کتاب «کویر» را چاپ کرد. حساسیت، دقت و عشقی که برای چاپ این کتاب به خرج داد، برای او، که در امور دیگر بی‌توجه و بی‌نظم بود، نشانگر اهمیت این کتاب برای او بود. (کویر نوشته‌های تنهایی اوست).
در فاصله سال‌های تدریسش، سخنرانی‌هایی در دانشگاهای دیگر

 مشاهیر و چهره های ماندگار ایران

پروفسور سید محمود حسابی ، پدر فیزیک ایران

دکتر علی شریعتی انسان‌ها را به چهار دسته تقسیم کرده است:

1. آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم نیستند عمده آدمها. حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

2. آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هم نیستند

مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی شخصیت‌اند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌اشان یکی است.

3. آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم هستند

آدمهای معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند. کسانی که هماره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.


4. آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هستند

شگفت انگیز ترین آدمها. در زمان بودنشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم. باز می‌شناسیم. می فهمیم که آنان چه بودند. چه می گفتند و چه می خواستند. ما همیشه عاشق این آدمها هستیم . هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که می‌روند یادمان می آید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.

دکتر شریعتی در دوم آذرماه سال ۱۳۱۲ در مزینان ازتوابع شهرسبزوار متولد شد. شریعتی در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل در رشته دکترای ادبیات فارسی به ‌فرانسه رفت و در مدرسه زبانهای شرقی پاریس بنا به پیشنهاد جمالزاده تز دکترای خود را در زمینه تصحیح دکترای بلخ نوشت و با حداقل نمره لازم کار خود را به اتمام رسانید. شریعتی در سال ۱۳۴۳ به‌ایران بازگشت و ابتدا به‌عنوان دبیر دبیرستان و سپس به‌عنوان استادیار دانشگاه مشهد شروع به فعالیت کرد. دکتر شریعتی در سال ۱۳۴۸ به‌ حسینیه ارشاد در تهران دعوت شد و از آن زمان با سلسله سخنرانیهای معروف خود به مبارزه ضد حکومت شاه پرداخت. از دکتر شریعتی دهها جلد کتاب و مقاله تحقیقی و متون سخنرانی برجای مانده‌ است. علی شریعتی روز ۲۹ خرداد سال ۱۳۵۶ درگذشت. آرامگاه وی در سوریه است.

بیو گرافی و شرح حال دکتر علی شریعتی

نگاهی به زندگی دکتر علی شریعتی با بازخوانی کتاب «طرحی از یک زندگی» نوشته پوران شریعت رضوی (همسر دکتر)
در فاصله سال‌های تدریسش، سخنرانی‌هایی در دانشگاهای دیگر ایراد می‌کرد، از قبیل دانشگاه آریامهر (صنعتی‌شریف)، دانش سرای عالی سپاه، پلی‌تکنیک ‌تهران و دانشکده نفت آبادان. مجموعه این فعالیت‌ها سبب شد که مسئولین دانشگاه درصدد برآیند تا ارتباط او را با دانشجویان قطع کنند و به کلاس‌های وی که در واقع به جلسات سیاسی-فرهنگی، بیشتر شباهت داشت، خاتمه دهند. سال شمار زندگی دکتر : ۱۳۱۲: تولد ۲ آذر ماه ۱۳۱۹: ورود به دبستان «ابن یمین» ۱۳۲۵: ورود به دبیرستان «فردوسی مشهد» ۱۳۲۷: عضویت در کانون نشر حقایق اسلامی ۱۳۲۹: ورود به دانش سرای مقدماتی مشهد ۱۳۳۱: اشتغال در ادارهٔ فرهنگ به عنوان آموزگار. شرکت در تظاهرات خیابانی علیه حکومت موقت قوام السلطنه و دستگیری کوتاه. اتمام دوره دانش سرا. بنیانگذاری انجمن اسلامی دانش آموزان. ۱۳۳۲: عضویت در نهضت مقاومت ملی ۱۳۳۳: گرفتن دیپلم کامل ادبی ۱۳۳۵: ورود به دانشکده ادبیات مشهد و ترجمه کتاب ابوذر غفاری ۱۳۳۶: دستگیری به همراه ۱۶‌ نفر از اعضاء نهضت مقاومت ۱۳۳۷: فارق‌التحصیلی از دانشکده ادبیات با رتبه اول ۱۳۳۸: اعزام به فرانسه با بورس دولتی ۱۳۴۰: همکاری با کنفدراسیون‌ دانشجویان ایرانی، جبهه ملی، نشریه‌ ایران آزاد ۱۳۴۲: اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دکترا در رشته تاریخ و گذراندن کلاس‌های جامعه‌شناسی ۱۳۴۳: بازگشت به ایران و دستگیری در مرز ۱۳۴۵: استادیاری تاریخ در دانشگاه مشهد ۱۳۴۷: آغاز سخنرانی‌ها در حسینیه ارشاد ۱۳۵۱: تعطیلی حسینیه ارشاد و ممنوعیت سخنرانی ۱۳۵۲: دستگیری و ۱۸ ماه زندان انفرادی ۱۳۵۴: خانه نشینی و آغاز زندگی سخت در تهران و مشهد ۱۳۵۶: هجرت به اروپا و شهادت.

سال‌های کودکی و نوجوانی

دکتر در کاهک ازروستاهای بخش داورزن شهرسبزوار متولد شد. مادرش زنی روستایی و پدرش مردی اهل قلم و مذهبی بود. سال‌های کودکی را در کاهک گذراند. افراد خاصی در این دوران بر او تاثیر داشتند، از جمله: مادر، پدر، مادر بزرگ مادری و پدری و ملا زهرا (مکتب دار ده کاهک).
دکتر در سال ۱۳۱۹ -در سن هفت سالگی- در دبستان ابن‌یمین در مشهد، ثبت نام کرد اما به دلیل اوضاع سیاسی و تبعید رضاخان و اشغال کشور توسط متفقین، استاد (پدر دکتر)، خانواده را بار دیگر به کاهک فرستاد. دکتر پس از برقراری صلح نسبی در مشهد به ابن‌یمین برمی‌گردد. در اواخر دوره دبستان و اوائل دوره دبیرستان رفت و آمد او و خانواده به ده به دلیل مشغولیت‌های استاد کم می‌شود. در این دوران تمام سرگرمی دکتر مطالعه و گذراندن اوقات خود در کتاب خانه پدر بود. دکتر در ۱۶ سالگی سیکل اول دبیرستان (کلاس نهم نظام قدیم) را به پایان رساند و وارد دانش سرای مقدماتی شد. او قصد داشت تحصیلاتش را ادامه دهد.
در سال ۳۱، اولین بازداشت او رخ داد و این اولین رویارویی او و نظام حکومتی بود. این بازداشت طولانی نبود ولی تاثیرات زیادی در زندگی آینده او گذاشت. در این زمان فصلی نو در زندگی او آغاز شد، فصلی که به تدریج از او روشنفکری مسئول و حساس نسبت به سرنوشت ملتش ساخت.

آغاز کار آموزی

با گرفتن دیپلم از دانش سرای مقدماتی، دکتر در ادارهٔ فرهنگ استخدام شد. ضمن کار، در دبستان کاتب‌پور در کلاس‌های شبانه به تحصیل ادامه داد و دیپلم کامل ادبی گرفت. در همان ایام در کنکور حقوق نیز شرکت کرد. دکتر به تحصیل در رشته فیزیک هم ابراز علاقه می‌کرد، اما مخالفت پدر، او را از پرداختن بدان بازداشت. دکتر در این مدت به نوشتن چهار جلد کتاب دوره ابتدایی پرداخت. این کتاب‌ها در سال ۳۵، توسط انتشارات و کتاب‌فروشی باستان مشهد منتشر و چند بار تجدید چاپ شد و تا چند سال در مقطع ابتدایی آن زمان تدریس شد. در سال ۳۴، با باز شدن دانشگاه علوم و ادبیات‌انسانی در مشهد، دکتر و چند نفر از دوستانشان برای ثبت نام در این دانشگاه اقدام کردند. ولی به دلیل شاغل بودن و کمبود جا تقاضای آنان رد شد. دکتر و دوستانشان همچنان به شرکت در این کلاس‌ها به صورت آزاد ادامه دادند. تا در آخر با ثبت نام آنان موافقت شد و توانستند در امتحانات آخر ترم شرکت کنند. در این دوران دکتر به جز تدریس در دانشگاه طبع شعر نوی خود را می‌آزمود. هفته‌ ای یک بار نیز در رادیو برنامه ادبی داشت و گه‌گاه مقالاتی نیز در روزنامه خراسان چاپ می‌کرد. در این دوران فعالیت‌های او همچنان در نهضت مقاومت ادامه داشت ولی شکل ایدئولوژیک به خود نگرفته بود.

ازدواج

در تاریخ ۲۴ تیرماه سال ۴۷ با پوران شریعت رضوی، یکی از همکلاسی‌هایش ازداوج کرد. دکتر در این دوران روزها تدریس می‌کرد و شب‌ها را روی پایان‌نامه‌اش کار می‌کرد. زیرا می‌بایست سریع‌تر آن را به دانشکده تحویل می‌داد. موضوع تز او، ترجمه کتاب «در نقد و ادب» نوشته مندور (نویسنده مصری) بود. به هر حال دکتر سر موقع رساله‌اش را تحویل داد و در موعد مقرر از آن دفاع کرد و مورد تایید اساتید دانشکده قرار گرفت. بعد از مدتی به او اطلاع داده شد بورس دولتی شامل حال او شده‌است. پس به دلیل شناخت نسبی با زبان فرانسه و توصیه اساتید به فرانسه برای ادامه تحصیل مهاجرت کرد.

دوران اروپا

عطش دکتر به دانستن و ضرورت‌های تردید ناپذیری که وی برای هر یک از شاخه‌های علوم انسانی قائل بود، وی را در انتخاب رشته مردد می‌کرد. ورود به فرانسه نه تنها این عطش را کم نکرد، بلکه بر آن افزود. ولی قبل از هر کاری باید جایی برای سکونت می‌یافت و زبان را به طور کامل می‌آموخت. به این ترتیب بعد از جست و جوی بسیار توانست اتاقی اجاره کند و در موسسه آموزش زبان فرانسه به خارجیان (آلیس-آلیانس) ثبت نام کند. پس روزها در آلیس زبان می‌خواند و شب‌ها در اتاقش مطالعه می‌کرد و از دیدار با فارسی‌زبانان نیز خودداری می‌نمود. با این وجود تحصیل او در آلیس دیری نپایید. زیرا وی نمی‌توانست خود را در چارچوب خاصی مقید کند، پس با یک کتاب فرانسه و یک دیکشنری فرانسه به فارسی به کنج اتاقش پناه می‌برد. وی کتاب «نیایش» نوشته الکسیس کارل را ترجمه می‌کرد.
فرانسه در آن سال‌ها کشور پرآشوبی بود. بحران الجزائر از سال‌ها قبل آغاز شده بود. دولت خواهان تسلط بر الجزائر بود و روشنفکران خواهان پایان بخشیدن به آن. این بحران به دیگر کشورها نیز نفوذ کرده بود.

تحصیلات و اساتید

دکتر در آغاز تحصیلات، یعنی سال ۳۸، در دانشگاه سربن، بخش ادبیات و علوم انسانی ثبت نام کرد. وی به پیشنهاد دوستان و علاقه شخصی به قصد تحصیل در رشته جامعه شناسی به فرانسه رفت. ولی در آنجا متوجه شد که فقط در ادامه رشته قبلی‌اش می‌تواند دکتراییش بگیرد. پس بعد از مشورت با اساتید، موضوع رساله‌اش را کتاب‌ «تاریخ فضائل بلخ»، اثری مذهبی، نوشته صفی‌الدین قرار داد.
بعد از این ساعت‌ها روی رساله‌اش کار می‌کرد. دامنه مطالعاتش بسیار گسترده بود. در واقع مطالعاتش گسترده‌تر از سطح دکترایش بود. ولی کارهای تحقیقاتی رساله‌اش کار جنبی برایش محسوب می‌شد. درس‌ها و تحقیقات اصلی دکتر، بیشتر در دو مرکز علمی انجام می‌شد. یکی در کلژدوفرانس در زمینه جامعه شناسی و دیگر در مرکز تتبعات عالی در زمینه جامعه شناسی مذهبی.
دکتر در اروپا، به جمع جوانان نهضت آزادی پیوست و در فعالیت‌های سازمان‌های دانشجویی ایران در اروپا شرکت می‌کرد. در سال‌های ۴۰-۴۱ در کنگره‌ها حضور فعال داشت. دکتر در این دوران در روزنامه‌های ایران آزاد، اندیشه جبهه در امریکا و نامهٔ پارسی حضور فعال داشت. ولی به تدریج با پیشه گرفتن سیاست صبر و انتظار از سوی رهبران جبهه، انتقادات دکتر از آنها شدت یافت و از آنان قطع امید کرد و از روزنامه استعفا داد. در سال ۴۱، دکتر با خواندن کتاب «دوزخیان روی زمین»، نوشته فرانس فانون با اندیشه‌های این‌نویسنده انقلابی آشنا شد و در چند سخنرانی برای دانشجویان از مقدمه آن که به قلم ژان‌پل سارتر بود، استفاده کرد.
دکتر در سال (۱۹۶۳) از رساله خود در دانشگاه دفاع کرد و با درجه دکترای تاریخ فارغ‌التحصیل شد. از این به بعد با دانشجویان در چای خانه‌ دیدار می‌کرد و با آنان در مورد مسائل بحث و گفتگو می‌کرد. معمولا جلسات سیاسی هم در این محل‌ها برگزار می‌شد. سال ۴۳ بعد از اتمام تحصیلات و قطع شدن منبع مالی از سوی دولت، دکتر علی‌رغم خواسته درونی و پیشنهادات دوستان از راه زمینی به ایران برگشت. وی با دانستن اوضاع سیاسی – فرهنگی ایران بعد از سال ۴۰ که به کسی چون او – با آن سابقه سیاسی – امکان تدریس در دانشگاه‌ها را نخواهند داد و نیز علی‌رغم اصرار دوستان هم فکرش مبنی بر تمدید اقامت در فرانسه یا آمریکا، برای تداوم جریان مبارزه در خارج از کشور، تصمیم گرفت که به ایران بازگردد. این بازگشت برای او، عمدتاً جهت کسب شناخت عینی از متن و اعماق جامعهٔ ایران و توده‌های مردم بود، همچنین استخراج و تصفیه منابع فرهنگی، جهت تجدید ساختمان مذهب.

از بازگشت تا دانشگاه

دکترسال ۴۳ به ایران برگشت و در مرز دستگیر شد. حکم دستگیری از سوی ساواک بود و متعلق به ۲ سال پیش، ولی چون دکتر سال ۴۱ از ایران از طریق مرزهای هوایی خارج و به فرانسه رفته بود، حکم معلق مانده بود. پس اینک لازم‌الاجرا بود. پس بعد از بازداشت به زندان غزل‌قلعه در تهران منتقل شد. اوائل شهریور همان سال بعد از آزادی به مشهد برگشت. بعد از مدتی با درجه چهار آموزگاری دوباره به اداره فرهنگ بازگشت. تقاضایی هم برای دانشگاه تهران فرستاد. تا مدت‌ها تدریس کرد، تا بالاخره در سال ۴۴، بار دیگر، از طریق یک آگهی برای استادیاری رشته تاریخ در تهران درخواست داد. در سر راه تدریس او مشکلات و کارشکنی‌های بسیاری بود. ولی در آخر به دلیل نیاز مبرم دانشگاه به استاد تاریخ، استادیاری او مورد قبول واقع شد و او در دانشگاه مشهد شروع به کار کرد. سال‌های ۴۵-۴۸ سال‌های نسبتاً آرامی برای خانوادهٔ او بود. دکتر بود و کلاس‌های درسش و خانواده. تدریس در دانشکدهٔ ادبیات مشهد، نویسندگی و بقیه اوقات بودن با خانواده‌اش تمام کارهای او محسوب می‌شد.

دوران تدریس

ازسال ۴۵، دکتر به عنوان استادیار رشته تاریخ، در دانشکده مشهد، استخدام می‌شود. موضوعات اساسی تدریسش تاریخ ایران، تاریخ و تمدن اسلامی و تاریخ تمدن‌های غیر اسلامی بود. از همان آغاز، روش تدریسش، برخوردش با مقررات متداول دانشکده و رفتارش با دانشجویان، او را از دیگران متمایز می‌کرد. بر خلاف رسم عموم اساتید از گفتن جزوه ثابت و از پیش تنظیم شده پرهیز می‌کرد. دکتر، مطالب درسی خود را که قبلاً در ذهنش آماده کرده بود، بیان می‌کرد و شاگردانش سخنان او را ضبط می‌کردند. این نوارها به وسیله دانشجویان پیاده می‌شد و پس از تصحیح، به عنوان جزوه پخش می‌شد. از جمله، کتاب اسلام‌شناسی‌ مشهد و کتاب تاریخ‌تمدن از همین جزوات هستند.
اغلب کلاس‌های او با بحث و گفتگو شروع می‌شد. پیش می‌آمد دانشجویان بعد از شنیدن پاسخ‌های او بی‌اختیار دست می‌زدند. با دانشجویان بسیار مانوس، صمیمی و دوست بود. اگر وقتی پیدا می‌کرد با آنها در تریا چای می‌خورد و بحث می‌کرد. این بحث‌ها بیشتر بین دکتر و مخالفین‌ اندیشه‌های او در می‌گرفت. کلاس‌های او مملو از جمعیت بود. دانشجویان دیگر رشته‌ها درس خود را تعطیل می‌کردند و به کلاس او می‌آمدند. جمعیت کلاس آن قدر زیاد بود که صندلی‌ها کافی نبود و دانشجویان روی زمین و طاقچه‌های کلاس، می‌نشستند. در گردش‌های علمی و تفریحی دانشجویان شرکت می‌کرد. او با شوخی‌هایشان، مشکلات روحیشان و عشق‌های پنهان میان دانشجویان آشنا بود. سال ۴۷، کتاب «کویر» را چاپ کرد. حساسیت، دقت و عشقی که برای چاپ این کتاب به خرج داد، برای او، که در امور دیگر بی‌توجه و بی‌نظم بود، نشانگر اهمیت این کتاب برای او بود. (کویر نوشته‌های تنهایی اوست).
در فاصله سال‌های تدریسش، سخنرانی‌هایی در دانشگاهای دیگر

رییس‌جمهور با بیان این‌که ملت ایران به فضل الهی از همه موانع و مشکلات عبور کرده و اهداف خود را محقق خواهد کرد، گفت: کسانی که در داخل و خارج تصور می‌کنند با خیانت و دغلکاری می‌توانند مانعی در برابر پیشرفت ملت ایران ایجاد کنند، باید بدانند که ملت ایران به فضل الهی کج‌اندیشان داخلی و دشمنان خارجی را از مانع تراشی در برابر خود مایوس خواهند کرد.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محمود احمدی‌نژاد پیش از ظهر امروز(یکشنبه) در مراسم افتتاح پروژه‌های عمرانی و صنعتی استان هرمزگان با تبریک افتتاح‌ این پروژه‌ها و عید غدیر و قربان به ملت ایران و جامعه بشری، درباره حرکت عمومی کشور و وجود برخی مشکلات در این مسیر گفت: مشکلات موجود تاثیر و اهمیتی در مسیر اصلی، تاریخی و عمومی ملت ایران ندارد، آنچه دارای اهمیت است این است که ما امروز در مسیر پیشرفت و تعالی همه جانبه هستیم و به سرعت در حال حرکت به سمت جایگاه اصلی ملت ایران قرار داریم.

احمدی‌نژاد با طرح این سوال که جایگاه یک ملت در کجا قرار داشته و ما می‌خواهیم در مناسبات جهانی چه جایگاهی داشته باشیم، گفت: یک انسان و ملت در مسیر پیشرفت و کمال به میزان قله و سطحی که خود را در آن باور کرده، اعتماد به نفس یافته به آن جایگاه خواهد رسید، اما اگر ملتی همواره خود را محتاج به دیگران و در سطوح پایین باور داشته باشد، در همان جایگاه باقی خواهد ماند.

رییس‌جمهور تصریح کرد: ملت ایران سرشار از توانمندی و استعداد است و می‌تواند تمامی قله‌ها را فتح و در همه عرصه‌ها پیشتاز باشد.

احمدی‌نژاد با اشاره به این‌که ملت ایران در طول سال‌های اخیر "ما می‌توانیم" را به معنای واقعی کلمه به منصه ظهور رساند، گفت: زمانی در این کشور برای احداث یک کارخانه فولاد باید همه قطعات و دانش از خارج کشور وارد می شد، اما از روزی که جوانان و متخصصین ملت ایران خود را باور کردند، امروز شاهدیم که ظرف مدت‌زمان کوتاهی مجهز‌ترین و پیشرفته‌ترین کارخانجات با طراحی و دانش و مهندسی ایرانی ساخته می‌شود.

رییس‌جمهور با تأکید بر این‌که اگر در هر بخشی خود و جایگاه خود را در قله‌ها باور کنیم به آن دست خواهیم یافت، خاطر نشان کرد: امروز ملت ایران باهوشمندی و اتکاء به فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی، خود را در بالاترین سطح جهان باور کرده و اگر همه دشمنان برای مانع‌تراشی در مسیر پیشرفت ملت بسیج شوند، ملت ایران به لطف الهی به تعالی خواهد رسید.

احمدی‌نژاد خاطر نشان کرد: اگر ملتی خود را باور کرده و روحیات، اراده و اندیشه خود را متناسب با اندیشه‌های والا و متعالی تغییر دهد، به کمال و تعالی دست خواهد یافت.

رییس‌جمهور تصریح کرد: اگر کسانی در داخل و خارج تصور می‌کنند که با خیانت و دغلکاری می‌توانند مانعی در برابر تعالی و پیشرفت ایران باشند و اگر همه کوه‌ها را تبدیل به مانع در برابر ملت‌ ایران کنند مطمئناً ملت ایران همه این موانع را کنار زده و از آن عبور کرده و اهداف خود را محقق خواهد ساخت.

احمدی‌نژاد تأکید کرد: به فضل الهی ملت ایران کج‌اندیشان داخلی و دشمنان خارجی را از مانع‌تراشی در برابر حرکت عظیم خود مایوس خواهد کرد.

رییس جمهور در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ویژگی های مردم استان هرمزگان گفت : مردم این استان در طول تاریخ مومن، باوفا، باصفا و معتقد به آرمان‌های الهی و خط نورانی پیامبر و آل پیامبر (ص) بودند و در مقاطع حساس تاریخی در صیانت از استقلال، عزت و عظمت ملت ایران جانفشانی و فداکاری کردند.

وی با اشاره به پروژه‌های مهمی که امروز در استان هرمزگان به بهره‌برداری رسید، طرح مسکن مهر را طرحی بسیار عظیم و ماندگار برای ملت ایران دانست و گفت: باید به سرعت به نقطه‌ای برسیم که نیاز مردم برای تهیه مسکن با عرضه آن یکسان شود.

احمدی‌نژاد با اشاره به اینکه در استان هرمزگان پروژه‌های عظیمی در زمینه ساخت و ساز مسکن در حال اجراست، گفت: باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی و حرکت کنیم که هر خانواده در هنگام تشکیل، مسکن مناسب و در حد نیازهای آن مقطع از زندگی را داشته باشد.

رییس‌جمهور همچنین با اشاره به افتتاح پروژه فولاد در این استان گفت: استان هرمزگان بسرعت در حال تبدیل شدن به قطب صنعتی کشور است و امیدوارم پالایشگاه خلیج فارس نیز با تلاش مسئولان در این دولت کلید زده شود و بتواند فعالیت کند.

احمدی‌نژاد همچنین بهره‌برداری از دو پروژه راه و راه‌آهن را در جهت توسعه شبکه زیربنایی کشور دارای اهمیت دانست و تصریح کرد: احداث 180 کیلومتر راه‌آهن در طول 11 ماه یک رکورد در صنعت ریلی بشمار می‌رود و باید به جایی برسیم که بتوانیم در حدود 50 تن بار از طریق بنادر کشور بارگیری کنیم که بهره‌برداری از این دو پروژه گامی مؤثر در این جهت بود.

رییس‌جمهور با اشاره به اینکه قرار است بزودی خط آهن ایران از طریق گرگان و اینچه‌برون به خط آهن ترکمنستان و قزاقستان وصل شود، اظهار داشت: این شبکه نقشه و رفتار حمل و نقلی منطقه را تغییر می‌دهد و به واسطه آن بخش مهمی از رفت و آمدها به شرق دریای خزر منتقل و از آنجا به شبکه ریلی در داخل کشور منتقل خواهد شد.

احمدی‌نژاد افزود: تکمیل این راه‌آهن موجب بهبود شرایط ترافیکی ریلی و ایجاد کریدور ریلی به صرفه و سریع خواهد بود.

رییس‌جمهور با اشاره به پروژه راه نیز تصریح کرد: این پروژه و احداث جاده به منظور رفع خطرات و حوادث ناشی از عبور و مرور تریلی‌ها از خواسته‌های مردم استان هرمزگان و شهرستان حاجی‌آباد بود که امروز با تلاش مسئولان مبدل به یک جاده ای با مشخصات فنی و باایمنی بسیار بالا شده است.

وی با تأکید بر اینکه اجرای این پروژه‌ها یک آرزو محسوب می‌شد، گفت: بهره برداری از این پروژه ها نشان داد که می‌توانیم بسیاری از کارها را خودمان انجام دهیم و در این استان امیدوارم با همت مردم و پشتیبانی دولت مسیر پیشرفت با همین سرعت ادامه یابد.

پیش از سخنان رییس‌جمهور استاندار، وزیر صنعت معدن و تجارت و وزیر راه و شهرسازی گزارشی از اقدامات و فعالیت‌های صورت گرفته و در دست اقدام حوزه‌های تحت مدیریت خود ارائه کردند.

به گزارش پارس، مهر به نقل از پایگاه معا ، ابو مجاهد سخنگوی کمیته های مقاومت مردمی فلسطین گفت: گردانهای ناصر صلاح الدین به دفاع از ملت فلسطین پایبند است و جنایات رژیم صهیونیستی را بدون پاسخ نخواهد گذاشت.

وی افزود: اقدام گردانهای صلاح الدین در حمله به شهر بئر السبع با موشکهای گراد در صبح امروز پیامی به رژیم صهیونیستی بود تا بداند مبارزه محدوده جغرافیایی نمی شناسد و شهرهای مرکزی اراضی اشغالی نیز از تیررس موشکهای فرزندان فلسطینی در امان نخواهند بود.

ابومجاهد بیان کرد: مقاومت اشغالگران را آرام نخواهد گذاشت و رزمندگان مقاومت آماده رویارویی با تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه ملت استوار فلسطین هستند.

وی افزود: ما اجازه مباح شمردن خون فلسطینی ها را نمی دهیم و دشمن باید تبعات جنایات و دشمنی اش را علیه ملت فلسطین بپردازد.

از سوی دیگر اسامه القواسمی سخنگوی جنبش فتح گفت : ما هرگز از تلاشهای خود برای عضویت به عنوان یک کشور ناظر در سازمان ملل متحد با وجود فشارها و تهدیدات مالی و سیاسی دست بر نمی داریم.

وی افزود: تلاشها برای عضویت فلسطین به عنوان یک کشور ناظر در سازمان ملل ادامه می یابد و این به منظور تثبیت حقوق فلسطینی ها در همه اراضی سال ۱۹۶۷ است.

القواسمی بیان کرد: سرزمین فلسطین اشغال شده است و سرزمین مورد منازعه نیست. ما با فشارهای اسرائیل و آمریکا برای مقابله با تلاشهای خود مقابله می کنیم.

خبرگزاری دولتی ترند آذربایجان 28 مهر در مطلبی با عنوان قدردانی امریكا از آذربایجان بخاطر تلاش برای جلوگیری از توسعه سلاح های هسته ای ایران، به همكاری این كشور با رژیم صهیونیستی و امریكا در خدشه وارد نمودن به روند پیشرفت های هسته ای ملت ایران اعتراف نمود و نوشت:

آدام استرلینگ معاون سفیر آمریکا در آذربایجان از مشارکت این کشور به منظور حمایت از جامعه جهانی (آمریکا و اسرائیل) در تلاشها برای اطمینان از عدم توسعه سلاح های هسته ای در ایران قدردانی کرد.

خبرگزاری ترند در ادامه گزارش خود می افزاید: آدام استرلینگ روز جمعه در یک مصاحبه خبری در باکو اعلام کرد: جهان تمایل دارد از توسعه سلاح های هسته ای در ایران جلوگیری کند.

او ادامه داد آذربایجان به عنوان یکی از همسایگان ایران تمایل شدیدی در این مورد دارد.

او گفت آمریکا عقیده دارد در این موضوع پیشرفت حاصل شده است و جامعه بین الملل در حال متقاعد کردن دولت ایران است که گزینه های خوبی برای توسعه اقتصادی وجود دارد.

پایگاه خبری «میدل ایست آنلاین» در تحلیلی به قلم «انس محمود شیخ مظهر»، نویسنده کرد عراقی با رویکردی انتقادی به سیاست‌های قطر، شیخ «حمد بن خلیفه آل ثانی»، امیر این کشور را به تلاش برای به راه انداختن جنگ بین اهل تسنن در منطقه متهم کرد.

این نویسنده کرد عراقی در تحلیل خود عنوان می‌کند، با آغاز انقلاب‌های عربی در منطقه پیش‌بینی می‌شد که وقوع درگیری بین شیعیان و اهل تسنن در منطقه حتمی خواهد بود. زیرا این انقلاب‌ها سبب روی کار آمدن احزاب اسلامی در کشورهای عربی سنی مذهب شد و همین امر کشورهای انقلابی عربی را در یک جبهه قرار داد، اما در مقابل این جبهه، از یک سو جبهه‌ای متشکل از آمریکا و ترکیه قرار دارد و در سوی دیگری جبهه‌ای متشکل از ایران، عراق، سوریه و حزب الله جای گرفته‌اند.

وی می‌افزاید: باگذشت زمان شرایط تا اندازه‌ای عوض شد، زیرا به نظر می‌رسد، برخی در منطقه درپی ایجاد بحران در میان کشورهای عربی سنی مذهب هستند.

مظهر می‌نویسد: دست‌های این چنینی تداوم بی‌ثباتی در کشورهای عربی انقلابی را به نفع دوستان بین المللی و منطقه‌ای خود و سبب تضعیف دولت‌های عربی اسلامی می‌دانند و ضعف این دولت‌ها نیز تسلط دوباره غرب بر این کشورها را هموار می‌کند.

مظهر ادامه می‌دهد: در نگاه ظاهری سفر امیر قطر به نوار غزه اقدامی جسورانه تلقی می‌شود که حتی دولت اردوغان با همه امکاناتی که به دلیل ارتباطات تنگاتنگش با آمریکا و غرب دارد، نتوانسته است آن را انجام دهد، اما نکته جالب توجه در این سفر این است که اسرائیل مانع انجام آن نشد و حتی تا قبل از اجرایی شدن این سفرهیچ سخنی در مخالفت با آن از زبان مقامات اسرائیلی شنیده نشد.

از شیخ حمد در سفر به نوار غزه همچون قهرمانان استقبال شد و این استقبال در دو بخش رسمی و مردمی قابل عیان بود، اما مظهر این سئوال را مطرح می‌کند که به راستی هدف از این سفر آن هم در این برهه از زمان چه بوده است؟ غزه سال‌هاست در محاصره قرار دارد، اما نه قطر و نه هیچ یک از رژیم‌های عربی نه تنها هیچ واکنشی در قبال آن انجام ندادند و محاصره این منطقه اتفاقی نیست که تازه رخ داده باشد.

این تحلیلگر کرد عراقی با تاکید بر اینکه که قطر را باید در زمره کشورهای به شمار آورد که در تشکیل ائتلاف با قدرت‌ها و دولت‌های دیگر فاقد اندیشه سیاسی و ایدئولوژیکی مشخص است، می‌افزاید: این کشور با وجود آنکه وسعت کوچک و امکانات محدودی دارد، اما از جمله کشورهایی است که تلاش می‌کند، نقشی اساسی در تحولات منطقه‌ای بازی کند و این استراتژی یا سیاستی نیست که پس از بروز انقلاب‌های عربی در سر مقامات قطری افتاده باشد، بلکه چنین اندیشه‌ای سال‌هاست که در سیاست‌های قطر دیده می‌شود.

مظهر معتقد است بهار عربی برای قطر فرصت مناسبی بوده است، چون در حالی‌که بهار عربی موجبات نگرانی برخی از کشورهای بزرگ‌‌تر را از این جهت که ممکن است، کشور آنان را نیز در نوردد، فراهم کرده بود، چنین فرصتی برای قطر به یک فرصت طلایی تبدیل شد.

این نویسنده کرد عراقی تاکید می‌کند که با روی کار آمدن جریان‌های اسلامگرا در کشورهای عربی و تقسیم قدرت بین اخوان المسلمین و سلفی‌ها، قطر سیاست نزدیکی به اخوانی‌ها را در پیش گرفت، زیرا این جماعت در جهان عرب جایگاهی بالاتر و موقعیتی بهتر از سلفی‌ها دارد و از جمله جریان‌های فن سالاری به شمار می آید که با آمریکا و غرب هم تعامل داشته است، اما سلفی‌ها تنها درپی ادامه جریان فکری شیوخ خود در عربستان سعودی هستند.

وی می‌گوید: تلاش برای نزدیک شدن به اخوان المسلمین با سفر امیر قطر به مصر و وعده اش برای پرداخت مبلغ قابل توجه به قاهره آغاز شد و حال با سفر به نوار غزه ادامه یافت. البته روابط قطر با اخوان المسلمین را نباید چیز جدیدی دانست، این کشور سال‌هاست برای مقابله با سلفی‌گری که در کشورهای عربی فعالیت چشمگیری را آغاز کرده، برای نزدیک شدن به این جریان فکری(اخوانی‌ها) تلاش دارد و به همین منظور خاک این کشور سال‌ها پناهگاه چهره‌های اخوانی چون یوسف قرضاوی، علی قرداحی و غیره بوده است.

مظهر می‌افزاید: اخوانی‌ها می‌دانند امروزه در ردیف گروه‌هایی قرار دارند که زیر ذره‌بین جامعه بین الملل قرار گرفته‌اند، زیرا مجامع بین المللی می‌خواهند به صدق نیت و رویکرد واقعی این جنبش در حوزه‌های بین المللی و منطقه‌ای پی ببرند، به همین منظور این گروه از هر نوع تلاشی استقبال می‌کند که سبب بهبود وجهه بین المللی‌اش شود و از جمله این تلاش‌ها می‌توان به همین چهره گشاده برخی شخصیت‌های جهان عرب برای نزدیک شدن به اخوان المسلمین است و چه بهتر که این طرف قطری باشد که تعامل خوبی با کشورهای صاحب نام جهان دارد و همزمان از ثروت کلانی نیز بهره می‌برد.

وی ادامه می‌دهد: این درحالی است که قطر نیز بر این باور است که نزدیکی به اخوانی‌ها می تواند برخی از کاستی‌هایی و نواقصی را کاهش دهد که در حوزه ایدئولوژیک در قطر مشاهده می‌شود، زیرا این کشور از این طریق می‌خواهد چنین وانمود کند که نوع نگرشش به اهل سنت همان نوع نگرش ترکیه است.

مظهر بر این باور است که سیاست دوحه برای نزدیک شدن به اخوانی‌ها بدون هماهنگی با آمریکا نیست و هدف آمریکا نیز در این بین همراه کردن جنبش اخوان المسلمین با جامعه جهانی است.

این نویسنده عراقی تاکید می‌کند: هر چند هم اکنون روابط بین اخوانی‌ها و سلفی‌ها آرام به نظر می‌رسد، اما با تلاش قطر برای نزدیک شدن به اخوانی‌ها و حضور عربستان سعودی در سوی دیگر که حامی مطلق سلفی‌ها در منطقه به شمار می‌اید، روابط بین سلفی‌ها و اخوانی‌ها برای آینده اینگونه آرام به نظر نخواهد رسید، زیرا این آرامش تحت تاثیر روابط نامناسب دوحه - ریاض قرار خواهد گرفت.

مظهر ادامه می‌دهد: تلاش‌های قطر برای نزدیکی به اخوانی‌ها، رقابت بین عربستان سعودی و قطر را افزایش خواهد داد و پایان این رقابت حتی می‌تواند به رویارویی سنی - سنی در منطقه منجر شود و یا دست‌کم احتمال رویارویی سنی - سنی را به مراتب از احتمال رویارویی سنی - شیعی قوی‌تر کند.

وی پیش‌بینی می‌کند: اگر چنین رویارویی رخ دهد، قدرت اصلی در دو سوی درگیری قطر و عربستان سعودی خواهند بود، اما اینکه در این بین دوحه موفق خواهد بود یا ریاض به میزان هشیاری هریک از آنها بستگی دارد، زیرا هر دو طرف می‌دانند که آمریکا و اسرائیل نظاره‌گر این تقابل هستند و چندان هم بی‌میل نیستند که به اختلافات دو طرف دامن بزنند.

براین اساس مظهر معتقد است: سفر امیر قطر به نوار غزه در ظاهر سفری بسیار خوب بوده، اما در واقع این سفر با هماهنگی برخی کشورها از جمله آمریکا انجام شد و هدف آمریکا و همپیمانانش دامن زدن به اختلافات منطقه‌ای است و بنابراین به نظر می‌رسد، باید در انتظار از راه رسیدن حلقه جدیدی از اختلافات منطقه‌ای به شکل تنش بین سلفی‌ها و اخوانی‌ها باشیم تا این اختلافات در کنار اختلافات شیعه - سنی منطقه را به کلاف سردرگمی تبدیل کند که تنها اسرائیل از آن بهره خواهد برد و از این طریق خواهد توانست موجودیت خود را دست‌کم برای چند سال دیگر در خاورمیانه تضمین کند.

"شلومو بروم"(Shlomo Brom) ژنرال بازنشسته اسرائیلی در همایش "مركز مطالعاتی پیشرفت آمریكا" گفت: "بدیهی است كه چنین توافقی بدون موافقت غرب با غنی‌سازی درصد پایین اورانیوم در ایران احتمالاً تحقق نخواهد یافت." بروم مدیر سابق واحد برنامه‌ریزی استراتژیك در اداره برنامه‌ریزی ستاد كل نیروهای مسلح است.

"مئیر جاودانفر"(Meir Javedanfar) مدرس و تحلیل‌گر مسائل ایران و اسرائیل در مركز میان رشته‌ای در هرتزلیای اسرائیل نیز با این دیدگاه موافق است. جاودانفر در این گردهمایی چنین اظهار داشت: "اگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای برنامه هسته‌ای ایران گواهی بهداشت صادر كند و از سوی دیگر ما می‌دانیم كه ایران هیچ قابلیتی برای تولید سلاح هسته‌ای ندارد، تصور می‌كنم این مسئله برای تل‌آویو نیز می‌تواند قابل‌قبول باشد."

ایالات متحده آمریكا قطعنامه‌هایی را تصویب كرده است كه به موجب آنها از تهران می‌خواهد غنی‌سازی اورانیوم را به حالت تعلیق درآورد. جمهوری اسلامی هنوز به ابهامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره ابعاد نظامی مشكوك برنامه هسته‌ای ایران پاسخ نداده است. برخی معتقدند كه نباید به ایران اجازه داد كه حتی به عنوان بخشی از توافق فیمابین در آینده، اورانیوم را در هیچ سطحی غنی‌سازی نماید.

"مایكل سینگ"(Michael Singh) از مقامات سابق دولت بوش كه هم‌اكنون در موسسه سیاست خاور نزدیك واشنگتن فعالیت دارد، ادعا كرد كه این موضع‌گیری در همایش مركز مطالعاتی پیشرفت آمریكا دال بر یك استراتژی ضعیف در مذاكره و البته "سیاست ضعیفی" است كه امكان غنی‌سازی اورانیوم را برای تهران فراهم می‌سازد. وی گفت: "دلیلی وجود ندارد كه به برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران اعتماد كنیم." وی افزود: فكر می‌كنم ایران در نهایت به دنبال ساخت تسلیحات هسته‌ای است.

اما بروم در واكنش به این فرضیه كه ایران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای است و هدف سیاست مذاكره تغییر ذهنیت مقامات تهران است، چنین پاسخ داد:

مطمئناً اینكه آنها سلاح هسته‌ای می‌خواهند فرضیه اصلی است. اما فرضیه دیگر اینست كه ما به تهران فشار وارد می‌سازیم تا ذهنیت خود را تغییر دهد، اینكه آنها به نقطه‌ای برسند كه در آن مرحله هزینه‌ها بسیار بالا خواهد بود، در اینصورت مجبور می‌شوند كه دیدگاه خود را تغییر دهند. پس، سوال اینست: اگر آنها دیدگاه خود را تغییر دهند چه اتفاقی می‌افتد؟ ... شما نباید شرایطی ایجاد كنید كه در آن هزینه‌های تغییر ذهنیت همچنان بالاتر از تحمل هزینه‌های فشار وارده از جانب غرب باشد.

بروم گفت: دولتمردان ایران "هرگز به ملت خویش نگفتند كه "آنها برنامه نظامی در دستوركار دارند، پس زمانیكه توافق حاصل شود و به آنها اجازه غنی‌سازی با درصد پایین و تولید سوخت هسته‌ای داده شود.... آنها می‌تواند این توافق را به مثابه پیروزی بزرگ قلمداد كنند." و همچنین افزود: "یك توافق خوب، توافقی است كه طرفین بتواند آن را در بین عامه مردم به مثابه پیروزی بزرگ اعلام كنند."

دولت اوباما این احتمال را مطرح ساخت كه می‌توان به توافقی دست یافت كه تحت لوای آن به ایران اجازه غنی‌سازی اورانیوم برای اهداف غیرنظامی به عنوان بخشی از یك توافق بزرگتر داده شود اما در عین حال واشنگتن اعلام كرده است كه ایران باید به قطعنامه‌های سازمان ملل متحد عمل نموده و غنی‌سازی اورانیوم را به حالت تعلیق درآورد.

این گزارش می افزاید: دولت اوباما از پیامدهای منفی حمله نظامی به ایران نظیر آنچه كه در گزارش كارشناسی اخیر مرکز سیاست دو حزبی آمریکا تشریح گردیده است، به خوبی اطلاع دارد. و اینكه ارزیابی‌های آمریكا و اسرائیل مبنی بر اینكه ایران هنوز تصمیم نگرفته است كه سلاح هسته‌ای بسازد، كابینه اوباما را به این نتیجه می‌رساند كه راه‌حل دیپلماتیك با ایران را دنبال كند، مسیری كه به نظر می‌رسد "بهترین و پایدارترین گزینه برای حل مساله هسته‌ای ایران است."

به گزارش خبرنگار اعزامی ایسنا به اردبیل، علی لاریجانی در جلسه پرسش و پاسخ با دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در واکنش به گفته یکی از دانشجویان که حضورش را در سال منتهی به انتخابات در دانشگاه‌ها معنادار دانست، گفت: عجب گرفتاری شده‌ایم، از این به بعد به دانشگاه نمی‌آییم، عیب ندارد که به ما متلک بگویید، بچه یتیم گیر آورده‌اید؟

وی در عین حال افزود: من به این موضوع اصراری نداشته‌ام، به دعوت نمایندگان مجلس و برای حضور در دو جلسه دیگر به این استان آمده‌ام و البته از فاصله بین دو جلسه استفاده کرده و در خدمت شما هستم. 

لاریجانی در پاسخ به اینکه چرا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در دانشگاه‌ها حضور می‌یابید، گفت: ما در هر دانشگاهی حاضر می‌شویم یک شائبه‌ای درست می‌کنند، این در حالی است که باید نیت‌ها درست باشد، استنباط ما این بود که مقام معظم رهبری بر این امر تاکید کردند لذا ما نیز در جمع شما حاضر می‌شویم.

وی افزود: اصولا در کشور ما بحث سیاسی با سوءظن مخلوط شده، مسلمانان باید نسبت به هم حسن ظن داشته باشند و نسبت به دشمنان سوءظن داشته باشند، اما متاسفانه در کشور ما این موضوع بدینگونه نیست. 

وی در پاسخ به سوالی مبنی به اینکه هرکسی علیه رییس مجلس انتقادی کند، از او شکایت شده و سایت او تعطیل می‌شود گفت: من شکایتی نسبت به سایت یا فردی نداشته‌ام اما ذکر یک نکته ضروری است که بین انتقاد و تخریب تفاوت وجود دارد، باید پرسید که برخی از تخریب چه نفعی می‌برند، بارها دیده‌ام که نسبت به من، نسبت‌های دروغ داده شده است که اینها انتقاد نیست.

وی با بیان اینکه باید در این امور مراقبت داشته باشیم، گفت: البته من از این افراد شکایت نمی‌کنم، هرچند کسانی هستند که شکایت می‌کنند، اخیرا نیز لیستی به من داده‌اند که علیه 20 الی 30 نفر از نمایندگان مجلس شکایت شده است، برخی از این شکایت‌ها توسط دولت بوده و برخی توسط دیگران، شکایت حق افراد است، ولی من شکایتی نسبت به کسی نداشته‌ام.

وی افزود: چه دلیلی وجود دارد که در شرایطی که در کشور احتیاج به رفتار آراسته‌تر سیاسی دارد، دیگران را تخریب کنیم.

وی با یادآوری این نکته که این مربوط به دانشجویان نیست، در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه وی با حمایت جبهه متحد در انتخابات پیروز شده ولی در مجلس عضو فراکسیون اصولگرایان نیست، گفت: جبهه متحد برای من لیستی نداد، بلکه من در قم مستقل کاندیدا شدم؛ البته من به جبهه متحد کمک کرده‌ام ولی توقعی ندارم.

رییس مجلس یادآور شد: عجیب نیست که در مجلس دو فراکسیون اصولگرا داشته باشیم، اینکه اصولگرایان در مشی اقتصادی و سیاسی اختلاف‌نظراتی داشته باشند ولی دشمنی نکنند، کار بدی نیست. 

وی درخصوص اظهارنظر یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه فراکسیون رهروان ولایت طیف‌های مختلفی دارد، گفت: رهروان ولایت طیف‌های مختلف ندارد، اصولگرایان برای خود مشی دارند همانطور که در مجلس هشتم به دو طیف تقسیم شدند، از ابتدای مجلس نهم، این فراکسیون به دو طیف تقسیم شد، البته ذکر این نکته ضروری است که مسائل و مشکلات کشور اینها نیست، مساله کشور این است که به فکر گرانی، تورم و بیکاری باشیم، هر گروهی که فکر کند و راهنمایی ارائه دهد، باید ارزشمند باشد.

لاریجانی در پاسخ به سوالی درخصوص موضوع ولایتمدار بودن خود گفت: اگر مفهوم واقعی ولایت درک شود و با معرفت گام برداشته شود، ولایتمداری کار سختی نیست و خدا برکات آن را خواهد داد و این امر لقلقه لسان نیست.

وی در پاسخ به این سوال که اگر نظر شما با نظر مقام معظم رهبری فرق داشته باشد، چه می‌کنید؟ گفت: مقام معظم رهبری ممکن است بنده را که سال‌ها در خدمتشان بوده‌ام بشناسند و بگویند که چنین نظری دارم، آن را دنبال کنید، اما نسبت به دستگاه‌ها و قوای مختلف به ویژه قوه مقننه که برای ایشان مهم است، هیچ‌گاه دستوری به ما نداده‌اند، ممکن است بگویند در این موضوع این نظر را دارم ولی دستوری نداده‌اند.

لاریجانی افزود: ممکن است مجلس نظر ایشان را کشف کرده و تبعیت کند، این در حالی است که من ندیدم ایشان در مجلس هشتم به مجلس دستوری بدهند، گاه اظهارنظری کرده‌اند، چون نمایندگان ایشان را راهنمای خبیری می‌دانند، نظر ایشان را قبول کرده‌اند.

به گفته وی، این خود یک نکته اخلاقی است و اگر افراد با قلب خود و با صدق عمل کنند، دیگر احتیاج به دستور دادن وجود ندارد.

وی در واکنش به به این سوال که آیا شما رییس جمهور آینده کشور هستید، به بیان عبارت «استغفرالله، اشتباه دریافت کردید، سوال بعدی را بپرسید» بسنده کرد و در پاسخ به سوالی در مورد ادغام وزارتخانه‌ها به ویژه انتقادهای بارز بر ادغام سازمان ملی جوانان در وزارت ورزش و جوانان گفت: سازمان ملی جوانان از بین نرفته است، این در حالی است که وقتی خشم دولت زیاد شود، اداره آن آسان نخواهد بود و براین اساس چند وزارتخانه ادغام گردید.

وی با پرهیز از اظهارنظر در باب درست بودن یا نبودن این ادغام‌ها گفت: اگر بناست ظرفیت دولت کاهش یابد که باید این کار انجام شود، وضع موجود درست نیست، چراکه بر این اساس هرچه نفت می‌فروشیم، درآمد آن را به بودجه جاری منتقل می‌کنیم.

در ادامه، دانشجوی دیگری نسبت به اقتدار مجلس و در راس امور بودن آن انتقاد کرد، لاریجانی گفت: اینکه مجلس از اقتدار خود برای برخورد با متخلفین استفاده کند و در عین حال این کار بدون جنجال نمی‌دانم چطور با یکدیگر ممکن است، چرا که برخورد با متخلف در مجلس روال خاصی دارد؛ کمیسیون باید آن را بررسی کند و بعد گزارش آن در مجلس قرائت شود.

لاریجانی افزود: یعنی ما نمی‌توانیم در پستو این امور را بررسی کنیم، البته این در حالی است که مجلس از رادیو پخش می‌شود.

وی با بیان اینکه بقیه نیز باید تمکین کنند، راه دیگر برخورد با متخلفین را دیوان محاسبات دانست و گفت: دیوان محاسبات بررسی می‌کند، گزارش مالی آن را به مجلس می‌دهد، مجلس باید در اولین فرصت آن را بخواند و بعد به دادسرای دیوان برود و با آن برخورد شود.

وی با بیان اینکه برخورد با متخلف در دادسرای دیوان به طور غیرعلنی انجام می‌شود، گفت: ما روند رسیدگی را علنی نمی‌کنیم، مگر اینکه یک رسانه خودش آن را کشف کند، البته من اصرار دارم و به دیوان گفته‌ام که کار را علنی نکنید، چراکه آبروی افراد است.

به گفته وی اگر در این راستا جنجالی نیز می‌شود، به دلیل آن است که تحمل آن وجود ندارد، ما راهی برای در بسته کار کردن نداریم.

وی در پاسخ به اینکه چرا موضوع اقتصاد رابین‌هودی را مطرح کرده است، گفت: من در خبرگزاری فارس بوده‌ام، آنها این سوال را مطرح کرده‌اند که در وضع کنونی اقتصاد کشور چه باید بکنیم، گفتم نمی‌توانیم ناگهان جهشی داشته باشیم و موضوع اقتصاد رابین‌هودی را مطرح کنیم. بلکه باید بررسی کنیم و ریشه‌ها را بیابیم، من ریشه بسیاری از مشکلات اقتصادی را رشد نقدینگی می‌دانم، من نگفتم 70 درصد سوءمدیریت وجود دارد، یکی از مشکلات داخلی است بعد سوءمدیریت.

وی با اشاره به رشد نقدینگی در این سال‌ها، ضرورت سوق یافتن این نقدینگی به سمت تولید را یادآور شد و گفت: مساله ما تقابل نیست، می‌خواهیم مشکلات اقتصادی حل شود، باید ببینیم مشکلاتمان کجاست، خیلی‌ها این را قبول ندارند در نتیجه ما در مجلس در هدفمندی یارانه‌ای ایستایی ایجاد کردیم چون نقدینگی بالاست،. ولی بخش تولید راکد است، یعنی با ظرفیت کامل کار نمی‌کند؛ ارز پایین و تقاضا بالاست، لذا تورم ایجاد می‌شود، تلاش ما در مجلس این است که بخش‌هایی که نقدینگی را زیاد می‌کند جلوی آن را بگیریم.

وی تاکید کرد که در گذشته نیز گفته‌ام که یک مقدار مشکلات در مجلس به ما مربوط می‌شود که باید نظارت انجام دهیم.

لاریجانی با اشاره به روند بررسی لایحه هدفمندی یارانه‌ها در مجلس و نیز تعیین سهم تولید از هدفمندی یارانه‌ها گفت: اگر سهم تولید داده می‌شد اینقدر مشکل نداشتیم، لذا می‌بینیم که نگاه مجلس درست بود، تخلفی انجام شد و گزارش آن نیز در مجلس قرائت شد، مجلس باید تخلف را ببیند و آن را از مسیر خود اعلام کند و موضوع در پروسه پیگیری قرار گیرد و ما این کار را پیگیری کردیم.

لاریجانی افزود: ممکن است ما تخلفی را ندیده باشیم اما اگر آن را دیدیم، پیگیری کرده‌ایم.

وی در پاسخ به این انتقاد که شما نظر رهبری را در مورد وقف دانشگاه آزاد به رای گذاشته‌اید، گفت: در مجلس اینطور نیست که رییس دستور دهد و هرکاری خواست انجام دهد، بلکه باید طبق آیین‌نامه عمل شود، من از قبل نظر رهبری را اطلاع داشته‌ام، طرحی که در مجلس بود نیز به کل دانشگاه‌های غیرانتفاعی مربوط بود و نه فقط دانشگاه آزاد. براین اساس به یکی از دوستان گفتم که اخطار دهد تا من آن را قبول کنم و به رای بگذارم، چراکه طبق آیین‌نامه باید پذیرش اخطار نماینده نیز به رای گذاشته شود، اگر موضوعی خلاف شرع هم باشد، آن را به رای می‌گذاریم.

وی افزود: وظیفه این است که رییس مجلس اخطار را وارد بداند و به رای بگذارد، رییس مجلس اختیار ندارد که بگوید اخطار وارد است، بنابراین این موضوع از دستور خارج شود، از این به بعد نیز اینطور نخواهد شد.

وی یادآور شد که براین اساس به طور طبیعی موضوع هیاهو نداشت، بلکه به شورای نگهبان می‌رفت، شورا به آن ایراد می‌گرفت و در مجلس اصلاح می‌شد لذا جنجال نداشت.

وی در مورد انتقاد به نمایندگان و دخالت آنها در عزل و نصب‌ها گفت: شاید نمایندگان مشکلاتی در اجرا می‌بینند یا شاید مدیری را در شرایط فعلی جهت رفع مشکلات لایق‌تر می‌دانند، آنها می‌توانند پیشنهاد خود را به مسوول اجرایی ارائه کنند، دولت هم می‌تواند به مجلس پیشنهاد دهد و همانطور که مسوول اجرایی می‌تواند آن را بپذیرد یا نه، مجلس نیز می‌تواند پیشنهاد دولت را بپذیرد یا نپذیرد.

وی در مورد موضع‌گیری خود در انتخابات سال 88 و جریان فتنه گفت: در انتخابات سال 88 رفتار ناهنجاری در کشور به دلایل مختلف به وجود آمد، این یک فتنه بود که باید با آن برخورد می‌شد، حال باید پرسید برخورد با فتنه چگونه است؟ افرادی که در کارهای امنیتی و اجرایی سابقه دارند، می‌دانند اینگونه فتنه‌ها پس از انقلاب کم نبوده است، لذا باید با فتنه با روش درست برخورد کرده و آن را از بین برد.

وی افزود: فرض کنید که در آن فتنه عده‌ای می‌خواستند بی‌قانونی کنند، ما باید فشار می‌آوردیم تا قانون اجرا شود، ولی اگر برای فروکش کردن فتنه عده‌ای بی‌قانونی کردند و به کوی سبحان، کوی دانشگاه و کهریزک رفتند، یعنی کار بی‌قانونی را با بی‌قانونی دنبال کردند، این به معنای شعله‌ورتر کردن نه خاموش کردن. 

لاریجانی افزود: استنباط من این بود که آتشی به وجود آمده که باید موضوع را توضیح داد و آن را خاموش کرد، یک عده فقط فحاشی کردند و یک عده هم بیانیه دادند، نگاه طبینانه و مسوولیت پذیر آن است که آتش را خاموش کنیم، استنباط من این بود که رهبر معظم انقلاب نیز این روش را دارند، اگرچه اکنون به من انگ می‌زنند که باید خطاب به این عده گفت که مگر رهبری نگفته‌اند که رییس قوا را تخریب نکنید.

وی افزود: در جایی عکس من و آقای کروبی را منتشر کردند و گفتند که لاریجانی منافق است. در جایی نیز من در نماز جمعه مابین آقایان هاشمی و احمدی‌نژاد نشسته بودم، عکس من را طوری منتشر کردند که صرفا کنار آقای هاشمی دیده می‌شدم.

وی ادامه داد: در این 34 سال آنچه که می‌فهمیدم انجام می‌دادم، کیسه‌ای هم ندوخته‌ام، در قضیه فتنه دنبال تجارت سیاسی نبودم. ما این روش‌ها را درست نمی‌دانیم، من به دنبال خاموش کردن واقعه با هزینه کم بودم، این موضوع احتیاج به تجربه امنیتی دارد که چگونه بتوان آن را خاموش کرد، حال می‌خواهید هر اسمی روی ما بگذارید، ولی این موضوع را به آقا وصل نکنید، ما وظیفه‌ای نسبت به انقلاب داریم که باید انجام دهیم. البته عده‌ای می‌خواهند در این قضیه تندروی کنند که نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم.

وی در پاسخ به سوال دیگری با بیان اینکه ما نمی‌توانیم خلاف قانون مرتکب شویم، گفت: مجلس می‌تواند تخلف را اعلام کند و آن را به مجاری قانونی معرفی کند، اما ما محکمه نداریم. از ابزار سوال و استیضاح می‌توانیم استفاده کنیم، البته باید گفت اگرچه این موضوع حق مجلس است، اما نباید از این ابزار زیاد استفاده شود چون سوال و استیضاح برای وقتی است که سایر ابزارها به نتیجه نرسد.

لاریجانی در مورد نامه‌های روسای قوا به یکدیگر گفت: مقام معظم رهبری فرمودند هر قوه‌ای کار خودش را می‌کند، البته نباید فضا متشنج شود ممکن است یک نفر نامه بدهد و دیگری جواب بدهد، اگر معقول جواب داده شود، برای ایضاء است، اگر کسی لازم دید و برای اجرای قانون اساسی اشکالاتی دید، می‌تواند در میان بگذارد، این دعوا نیست، جواب آن هم باید متین داده شود، این امر نباید در کشور نگرانی ایجاد کند، البته هرچه سایش‌های سیاسی کمتر باشد و وقت صرف مسائل اساسی شود، بهتر است.

وی درباره توازن در توزیع بودجه و ضرورت تهیه طرح آمایش سرزمین طبق برنامه پنجم تاکید کرد وگفت: اینکه می‌گویند بودجه مازندران را به اردبیل بدهید، مشکلات ما حل می‌شود، بعید نیست، چراکه مازندرانی‌ها هم از بودجه خود گله دارند.

وی در پاسخ به سوالی درباره دعوت از جاسبی برای حضور در شورای اسلامی کردن دانشگاه ها، گفت: این هم از آن بداخلاقی‌هایی است که صورت می‌گیرد؛ آقای جاسبی عضو شورای انقلاب فرهنگی است، اعضای این شورا نیز با تایید مقام معظم رهبری مشخص می‌شوند، شورای اسلامی کردن دانشگاه‌ها نیز زیرمجموعه شورای انقلاب فرهنگی است، حال چطور است که ایشان برای عضویت در مجموعه انقلاب فرهنگی صلاحیت دارد ولی برای زیرمجموعه آن صلاحیت ندارد!

وی در مورد مصوبه اخیر کمیسیون شوراها در مورد کاندیداهای ریاست جمهوری گفت: این موضوع نیز از آن مسائلی است که یک موجکی در جامعه ایجاد کرد، البته هنوز در مجلس نهایی نشده است، در این مصوبه نیز شرایط مدیر و مدبر و رجل سیاسی بودن تعیین شده است و شروطی برای سواد و سن کاندیدای ریاست جمهوری تعیین گردیده، این در حالی است که کاندیدای ریاست جمهوری شرط سواد ندارد و براین اساس می‌بینیم که هزار نفر در انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام می‌کنند و وقتی شورای نگهبان آنها را رد صلاحیت می‌کند می‌گویند شورا 995 نفر را رد کرده است، این امر هزینه بیهوده ایجاد کردن است.

وی ادامه داد: با این سطح از نخبه‌گرایی کشور رییس جمهور باید حداقل فوق‌لیسانس باشد، همچنین برای رییس جمهور شرط سنی گذاشته‌اند.

وی با اشاره به بخش دیگری از مصوبه کمیسیون شوراها مبنی به اینکه رجل سیاسی بودن چطور کشف می‌شود، گفت: در این مصوبه آمده است که 100 نفر از مجموع نمایندگان مجلس یا وزرا و همترازانشان، معاونان وزار، سفرا، نظامی‌ها و نمایندگان ادوار مختلف مجلس که حدودا پنج هزار نفر می‌شوند، فرد کاندیدا را تایید کنند.

وی تاکید کرد که این امر ناظر به افراد نیست و صرفا ساماندهی در امر کاندیداتوری ریاست‌جمهوری است.

لاریجانی افزود: منظور قانونگذار صرفا نمایندگان فعلی نیست، البته نهایتا این موضوع به صحن مجلس خواهد آمد و مورد بررسی دقیق‌تر قرار خواهد گرفت.

وی یادآور شد که سن زیاد مانع تحرک است، رییس جمهور باید تحرک زیادی داشته باشد، اگرچه هنوز فرصت باقی است و اگر در مجلس دیدند که چنین امری به مصلحت نیست، شرایط سنی را برمی‌دارند.

وی تاکید کرد که موضوع تایید کاندیدای ریاست جمهوری توسط 100 نفر از نمایندگان مجلس اشتباه است که در رسانه‌ها مطرح شد.

به گفته وی برای افرادی که در امور حکومتی نبوده‌اند و کارهای شخصی داشته‌اند نیز راه باز گذاشته شده است.

وی در واکنش به سخن یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه خوشحالم یک نفر جرات پیدا کرد در دانشگاه حضور یابد، گفت: این کار آنقدرها هم وحشتناک نیست. 

لاریجانی درخصوص میزان حقوق وزرا، معاونان آنان و نمایندگان گفت: اینکه شما تذکر بدهید، خوب است و باید در این زمینه مراقبت بیشتری اعمال شود، به همین دلیل نظارت بر افراد قدرتمند باید زیاد باشد، اما به اعتقاد من آقایانی که مشغول خدمت هستند یا استاندارند، دنبال ولخرجی نیستند،‌اگر موردی مدنظر دارید که وزیر یا استانداری ولخرجی کرده و از بیت‌المال برداشته است، بگویید.

لاریجانی افزود: البته نمایندگان مجلس پولی ندارند که ولخرجی بکنند؛ (این سخن رییس مجلس با خنده حضار مواجه شد) و وی را بر آن داشت که بگوید اگر اطلاعی دارید برای وزرا و استانداران بگویید، اگر خبط کرده باشند رسیدگی می‌کنیم، ممکن است وزیری بین 2 تا دو ونیم میلیون تومان حقوق بگیرد، این میزان به اندازه حقوق کارگر ثابت نیست ولی به اندازه استاد دانشگاه است، یعنی آنها رقم 10 میلیونی حقوق نمی‌گیرند، رند حقوق نمایندگان نیز 2 میلیون است و وزرا کمی بیش از این حقوق می‌گیرند. 

وی که ، بجای پیگیری امور مربوط به بیمارهای مرکز زیر نظر خود، به مصاحبه و اظهار نظر مختلف مسائل سیاسی روی آورده و در این زمینه ها اظهار نظر می نماید، به ادعای بسیاری از مسئولین بنیاد، بیشترین سهم بودجه مرکز خود را در دولت فعلی داشته و امسال (مبلغی بیش از بیست میلیارد تومان اعتبار) از محل بودجه 91 اخذ و عموماً به ورود دستگاه های دیالیز تخصیص داده ـ که هر نهاد دولتی می تواند این کار را بکند ـ در اظهار نظر عجیبی اعلام داشته که باید آقای احمدی نژاد برکنار و انتخابات زودرس برگزار شود!

البته این نظریه موضوع جدیدی نبوده و سالها است که خانواده و همراهان این خانم به اشکال مختلف مطرح می نمایند. اما نکته عجیب آنست که این خانم بجای حل مشکلات و معضلات موجود در مرکز بیماریهای خاص و شمارش درست پولهای بی حساب به دست آمده از صندوقهای کمکهای مردمی در دفتر خود، در خصوص مسائل کلان نظام که هیچ ربطی به تخصصی و حوزه کاری وی ندارد، ورود می کند.