سردار كبير ايران نماينده‌استارا دكتر نعيمي : ضدولايت فقيهو مديران نا لايق و ضد مردمي  جاي در دستگاههاي دولتي ندارنند

باعشق سيدعلي زنده ايم مرگ بر ضد ولايت فقيه

تا خون در رگ ماست سيدعلي رهبر ماست ..مرگ بر ضد ولايت فقيه

اي رهبرم سيدعلي تا آخرين نفس آماده ايم آماده ايم

ما اهل كوفه نيستيم يدعلي تنها بماند..تا خون در رگ ماست سيدعلي رهبر ماست

به گزارش فارس، پایگاه تحلیلی «ولترنت» در مقاله‌ای می‌نویسد: رسانه‌ها چندان به تظاهرات بحرین نمی‌پردازند و دلیل اینکه افراد بسیار کمی مطالب قابل توجهی درباره این شورش‌ها نشنیده‌اند این نیست که بحرین یک کشور کوچک است، بلکه این است که در جهان امروز، آنچه در رسانه بازتاب پیدا نمی‌کند، در واقع وجود خارجی ندارد. رسانه‌ای که وقایع سوریه را حتی وخیم‌تر از وضع حقیقی‌اش به تصویر می‌کشد، وقتی پای قضاوت درباره متحدان آمریکا به میان می‌آید، سکوت اختیار می‌کند. در مورد بحرین، آمریکا متحد خاندان آل‌خلیفه است.

اگر در رسانه‌ها اشاره‌ای به درگیری‌های بحرین شود، این درگیری‌ها نهایتاً به اختلاف بین شیعه و سنّی تبدیل می‌شوند. باوجودیکه 70 درصد ساکنان این کشور شیعه و 30 درصد دیگر سنی شاخه‌ای از اسلام که سلسله حاکم بر کشور به آن ایمان دارند هستند، ماهیت تظاهرات در بحرین نه از اختلافات فرقه‌ای ناشی می‌شود و نه تفاوت‌های مذهبی.

* خواسته‌های تظاهرکنندگان در بحرین

«ولترنت» چنین گزارش کرده است که بیش از دوازده ماه خواسته‌های تظاهرکنندگان در بحرین روی کار، مبارزه با فقر و پیشرفت‌های اجتماعی متمرکز بود. نقطه‌نظر این تظاهرات منظری غیرمذهبی و صلح‌آمیز و شعار اصلی آن این است: «نه شیعه، نه سنّی، فقط بحرین». اما واکنش مقامات بحرین تنها سرکوبی وحشیانه بوده است. شکی نیست که 14 فوریه 2011 به عنوان روزی که سربازان عربستان سعودی از طریق یک بزرگراه هوایی، که دو کشور را به هم مرتبط می‌کند، به بحرین یورش آوردند تا به سرکوبی شورش‌ها «کمک» کنند، هرگز فراموش نخواهد شد. پلیس به روی سراسر تظاهرکنندگان آتش گشود و برای پراکنده‌کردن آن‌ها از گاز اشک‌آور و چماق استفاده کرد. بنا به اظهارات شاهدان عینی، شقاوت آن‌ها تا حدی بود که تظاهرکنندگان زخمی برای معالجه، قادر به انتقال به بیمارستان نبودند.

* چه اتفاقاتی در بحرین درحال وقوع است

به دلیل کمبود فاحش اطلاعات، اظهارنظر درباره اینکه واقعاً چه اتفاقاتی در بحرین درحال وقوع است دشوار می‌نماید. به راستی چرا این مسأله در شورای امنیت سازمان ملل مورد بررسی قرار نگرفته است؟ چرا اتحادیه عرب تاکنون گروهی از ناظران را اعزام نکرده است؟ چرا برخلاف بشاراسد در سوریه، هیچ‌کس از آل‌خلیفه نمی‌خواهد کناره‌گیری کند؟

یک تحلیل‌گر مسائل سیاسی به نام «په‌په اسکوبار» می‌گوید بین خاندن آل‌سعود و کاخ سفید، یک توافقنامه ضمنی نیز به امضا رسیده بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: «شما به بحرین حمله کنید، ما نیز قطعنامه اتحادیه عرب را در اختیارتان می‌گذاریم که به موجب آن مجاز خواهید بود به سازمان ملل رفته و بمباران بشردوستانه لیبی توسط ناتو را آغاز کنید. دو منبع دیپلماتیک سازمان ملل این مطلب را در روزنامه اینترنتی و انگلسیی‌چینی زبان «آسیا تایمز آنلاین» تأیید کردند.

* سیاست آمریکا در قبال بحرین

«هیلاری کلینتون»،‌ وزیر امور خارجه آمریکا دستور حمله عربستان سعودی به بحرین را صادر کرد. این نمونه، مثال بارزی از سیاست آمریکا از استانداردهای دوگانه است مبنی بر اینکه «کاری را که من می‌گویم انجام بده نه کاری را که خودم انجام می‌دهم».

«مریم الخواجه» فعال حقوقی و رییس دفتر روابط خارجی «مرکز حقوق بشر بحرین» دولت‌های غربی را به دلیل فروش سلاح به بحرین به باد انتقاد گرفته است.

در 10 سال اخیر، آمریکا فروش تجهیزات نظامی را به این کشور تا 4/1 میلیارد دلار افزایش داده است. علاوه بر این، بحرین یک برنامه بین‌المللی برای آموزش‌های تحصیلاتی و نظامی، موسوم به «IMET» دریافت کرده و قراردادی به ارزش 53 میلیون دلار را برای مبادله اسلحه امضا کرده است.

* چرا این جزیره کوچک تا به این حد برای واشنگتن حائز اهمیت است؟

در سال 2002، آمریکا به پادشاهی بحرین لقب «متحد بزرگ غیر ناتو» را منصوب کرد. در همان زمان،‌ در ماه مارس 2008، رژیم آل‌خلیفه اولین کشور عربی بود که رزمایش‌های دریایی مشترک با آمریکا را رهبری می‌کرد. تصادفی نیست که ناوگان پنجم آمریکا در بحرین استقرار یافته و در آینده کانون هرگونه اقدام نظامی آمریکا در خلیج‌فارس خواهد بود. تاکنون نیز این ناوگان به عنوان پایگاهی برای جنگ‌های عراق و مأموریت‌های انجام‌شده در افغانستان بوده و حمایت‌های لجیستیکی فراهم کرده است. سخن کوتاه اینکه آمریکا راضی به از دست‌دادن بحرین نمی‌شود.