شعر محمدرضا اسدی دارستانی

عجیب ترین چیزی که امسال دارم تجربه میکنم اینکه معلمی کمکم میکنه مادر بهتری باشم ...

دختری دارم مطلقا اشفته وسایلش روی میز ...مداد هاش روی زمین ...خودش نابود ... روزهای اول اینقدر از مدرسه بیزار بود که کیفش رو روی زمین می کشید و می رفت خونه ...اخیرا فهمیدم یک پرنده است و دوست نداره توی قفس باشه ...گذاشتمش میز اول جلوی در و سر میز ....میتوانه زمان نگارش وول بخوره ...میتوانه تو فاصله ایی که من مشق می بینم جلوی در برای خودش بچرخه ...میتوانی وایسه و ریاضی بنویسه ...میتوانه اب بخوره و به صدای اول جواب بده ...

یه نظرم شما در هیچ شغل دیگه ایی جز معلم کلاس اول نمی توانید 40 تا اخلاق تازه رو در یک سال تجربه کنید ...بکر بکر از خونه امدن ...

+ مادر خوب و اگاهید باشید ...مادرش دوستانه به من گفت توی خونه ی ما همیشه انرژی هست ...سه تا بچه که راحت اند و می چرخند و شاداند و قانون خاصی نیست ... همین کمکم کرد ... چون معلومه این بچه نمی توانه توی قفس سخت مدرسه دوام بیاره ...حالا شادتر هست به سوالا جواب میده و خوش خط تر می نویسه و از همه بهتر به من لبخند میزنه .