کدام کشورها بیشترین بودجۀ نظامی را خرج کردند؟



توازن استراتژیک در حال تغییر است و برای اولین بار در سال 2012 کشورهای آسیایی بیشترین بودجۀ کشور را صرف اقتصاد نظامی کرده اند.

کشورهای آسیایی در طول دو دهۀ اخیر، بودجۀ بیشتری را به دفاع نظامی و تجهیز اختصاص داده اند و حتی طبق اطلاعات موسسۀ مطالعات بین المللی و استراتژیک، چین این رقم را به 4 برابر رسانده است. به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی روزنامۀ فیگارو، موسسۀ مذکور در آماری اعلام کرده است که: "کل بودجۀ نظامی 5 کشور مهم آسیا یعنی چین، هند، ژاپن، کره جنوبی و تایوان جمعاً به مبلغ 224 میلیارد دلار در سال 2011 رسیده است که در مقایسه با سال 2000 تقریباً دو برابر شده است. در واقع این 5 کشور با این مبلغ، 87% از بودجۀ ناحیۀ یورو را تشکیل داده اند. این بدان معناست که کشورهای مذکور بزرگترین و مهمترین بازیگران در حوزۀ دفاعی در سطح جهان به شمار می روند. روند افزایش بودجۀ نظامی از سال 2005 سرعت بیشتری به خود گرفته و حتی بحران اقتصادی سال 2008 نتوانسته از سرعت آن بکاهد.
در این میان بودجه ای که چین به تجهیزات دفاعی اختصاص داده، همچنان در حال رشد است و از 20% در سال 2000 به 40% در سال 2011 افزایش یافته است. در سال 2005 چین توانست از ژاپن- به عنوان دارندۀ بالاترین بودجه نظامی در آسیا- پیشی گرفته و بعد از ایالات متحدۀ آمریکا در جایگاه دوم جهانی قرار گیرد. در طول یک دهۀ اخیر بودجۀ دفاعی چین با افزایش 13.4 درصدی به طور متوسط به سرعتی معادل 3 برابر همسایگانش در این حوزه دست یافته است. در سال 2011 پکن همچنین 26 میلیارد دلار به هزینه های سرمایه گذاری در این حوزه(اعم از خرید تجهیزات، تحقیقات، توسعه و...) اختصاص داده بود، در حالیکه این رقم در 10 سال گذشته 7 میلیارد دلار بوده است.
در گزارش موسسۀ مطالعات بین المللی و استراتژیک آمده است: هزینۀ چین برای هر سرباز در سال 2000، 5 هزار دلار بوده در حالیکه این رقم در سال گذشته به 23 هزار دلار رسیده است و این رقم در مقایسه با سایر کشورها در سطح بسیار بالایی قرار دارد.

اینفوگرافیک ذیل بودجه ای که کشورهای مهم آسیایی و اروپایی صرف هزینه های نظامی می کنند را به تصویر کشیده است:

جمعه 28 مهر 1391

کاپیتان نیوز - ایسنا نوشت:

همایش «دختران و پسران، عشق یا هوس»، در سومین روز از هفته فرهنگی عفاف در دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شد.
سید علی مرعشی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران، در این همایش با بیان مضرات تصمیم‌گیری عاشقانه در ازدواج، اظهار داشت: برخی از جوانان دچار نوعی بیماری به نام بیماری عشق می‌شوند و اثرات آن بدین‌گونه است که فرد در این مکانیسم چنان شیفته طرف مقابل خود می‌شود که هاله‌ای در مقابل چشمان او شکل می‌گیرد که در پی آن فرد بیمار قادر به مشاهده معایب اخلاقی طرف مقابل خود نیست و نمی‌تواند بدی‌ها و خوبی‌های او را از یکدیگر متمایز کند.
وی با بیان تفاوت ازدواج عاقلانه با ازدواج عاشقانه گفت: اگر جوان ازدواج عاقلانه‌ای داشته باشد در نتیجه زندگی عاشقانه‌ای برای او حاصل خواهد شد اما اگر در ابتدا به دنبال ازدواج عاشقانه باشد نتیجه آن تزلزل زندگی مشترک خواهد بود.
مرعشی با طرح این سوال که چرا ازدواج‌های سنتی دوام بیشتری دارند تصریح کرد: ازدواج‌های سنتی به دلیل اینکه عقلانی و آگاهانه صورت می‌گیرند و در آن‌ها شتابزدگی و احساسات آنی دخیل نیست از پایبندی و تعهد دوطرفه‌ بیشتری برخوردار هستند و مردان در این‌گونه ازدواج‌ها احساس مسئولیت بیشتری دارند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به نحوه پاسخگویی به تمایلات و غرایز در دوران جوانی اظهارداشت: افراد در پاسخ به تمایلات به سه گونه برخورد می‌کنند؛ اول اینکه به همه تمایلات خود پاسخ مثبت می‌دهند که این به‌هیچ‌وجه روشی منطقی و عقلانی نیست و در زمینه ازدواج منجر به متلاشی شدن نظام خانواده و به دنبال آن فقر عاطفی فرزندان آن خانواده خواهد شد.
وی افزود: روش دوم این‌ است که فرد خواسته‌های خود را سرکوب می‌کند که باز هم روشی منطقی محسوب نمی‌شود، چرا که این روش بیماری‌زا خواهد بود زیرا خداوند بین دو جنس مخالف جاذبه قرار داده است و سرکوب کردن غرایز ذاتی به منزله عمل کردن بر خلاف طبیعت است. اما روش سوم روشی بین این دو است بدین معنی که فرد تمایلات خود را در زمان مناسب و با تسلط کامل خرد و منطق پاسخ می‌دهد.
مرعشی خاطرنشان کرد: برای به تعویق انداختن پاسخ‌دهی به تمایلات و انجام آن‌ها در زمان و شرایط مناسب باید تمرینات روحی، جسمی و فکری کرد که در میان تمام مخلوقات نیز دستیابی به این قدرت، مختص نوع بشر است.
وی افزود: این تمرین می‌تواند در قالب تمارین دینی هم باشد؛ برای مثال روزه گرفتن تمرینی است که هم به لحاظ روحی و هم جسمی فرد را صبور و بردبار کرده و او را در به تعویق انداختن پاسخ‌گویی به تمایلات یاری می‌دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران با اشاره به روابط سازماندهی نشده‌ پسر و دختر، گفت: پیشنهادهایی چون برقراری ارتباط بدون اطلاع خانواده‌ها، گذراندن چند ماه یا حتی چند سال جهت آشنایی بدون وعده ازدواج و… از سوی برخی پسران، هرگز به سرانجام نخواهد رسید و نشان‌دهنده بی‌مسئولیتی طرف مقابل است و چنانچه به ازدواج هم منجر شود دیری نخواهد پایید که این‌دسته از زوج‌ها را در مراکز مشاوره، دادگاه‌ها و کلینیک‌های مشاوره خانواده خواهیم دید.
مرعشی در بیان عواقب این‌گونه ارتباط‌ها افزود: ازدواج‌های ناموفق، صدمات روحی و آشفتگی‌های ذهنی از نتایج ازدواج‌های عاشقانه است.
وی در بخش دیگری از سخنانش مراحل رشد روانشناختی انسان را در 5 دسته خلاصه کرد و گفت: مرحله نخست مرحله گیرندگی غیرفعال، مرحله دوم گیرندگی فعال، مرحله سوم کنترل عضلانی، مرحله چهارم آغاز تشخیص هویت جنسی و مرحله پنجم کمال هویت جنسی است.
 

مرعشی در خصوص تفاوت مرحله چهارم و پنجم گفت: در گروه چهارم پسران در پی جلب نظر تمام گروه دختران از هر طیفی هستند و دختران نیز به‌عکس به دنبال جلب توجه تمام گروه پسران هستند اما در مرحله پنجم است که این خصیصه ذاتی تعدیل و اصلاح می‌شود بدین‌گونه که دختر تنها در پی نگه داشتن یک پسر و بالعکس است اما متاسفانه گروه اندکی از مرحله چهارم به مرحله کمال هویت جنسی راه می‌یابند.
وی افزود: این پیشرفت در مراحل تکامل با تمرین حاصل می‌شود و بهترین تمرین نیز برای پسران حفظ نگاه و برای دختران حفظ حجاب است.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید چمران در پایان در خصوص روابط پسران و دختران در محیط دانشگاه نیز گفت: اگر در دانشگاه که یک محیط کاملا علمی است، روابط دو جنس با هدفی غیر از تبادل اطلاعات علمی باشد باعث خارج شدن فضای دانشگاه‌ها از دانش‌محوری خواهد شد.