طرح سازمان ملل برای تقسیم فلسطین
- مقاله
- بحث
- خواندن
- ویرایش
- نمایش تاریخچه
ابزارها
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مطابق این قطعنامه سرزمین فلسطین به دو کشور عبری و فلسطینی تقسیم میشد و ۵۵ درصد اراضی سرزمین فلسطین به اسرائیل تعلق میگرفت
قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد که به طرح تقسیم فلسطین نیز موسوم است، قطعنامهای است که در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ (برابر با ۱۸ آذر ۱۳۲۶ خورشیدی)[۱] با ۳۳ رای موافق در برابر ۱۳ رای مخالف، یک غایب و ۱۰ ممتنع در مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد.[۲][۳] مطابق این قطعنامه سرزمین فلسطین به دو کشور عبری و فلسطینی تقسیم میشد و ۵۵ درصد اراضی سرزمین فلسطین به اسرائیل تعلق میگرفت[۴] و مقرر شد شهر بیتالمقدس (اورشلیم) به صورت بینالمللی اداره شود.[۵]
نکبت فلسطین
مقالات اصلی
- جنگ داخلی 1947-1948 در فلسطین تحت قیمومت بریتانیا
- جنگ اول اعراب و اسرائیل
- جنگ عربها و اسرائیل (۱۹۴۸)
- علل آوارگی
- روز نکبت
- پناهندگان فلسطینی
- اردوگاههای آورگان فلسطینی
- حق بازگشت فلسطینیان
- بازگشت فلسطینیان به اسرائیل
- غایب حاضر
- کمیته نقل و انتقالات
- قطعنامه 194
تاریخچه
- قیمومت بریتانیا بر فلسطین
- منشور استقلال اسرائیل
- تاریخچه درگیری اسرائیل و فلسطین
- مورخان نوین
- فلسطین • نقشه دالت
- طرح سازمان ملل برای تقسیم فلسطین • اونروا
اتفاقات مهم
- نبرد حیفا (1948)
- کشتار دیر یاسین
- آوارگی فلسطینیان از لد و رمله
نویسندگان برجسته
- عارف العارف • یواف گلبر
- افرایم کاش • ولید خالدی
- نورالدین مصالحه • بنی موریس
- ایلان پاپه • تام سگف
- آوراهام سلا • اوی شلایم
ردههای مرتبط/فهرستها
- فهرست شهرها و روستاهای تخلیهشده درطی جنگ 1947-1949 فلسطین
الگوهای مرتبط
- الگو:فلسطینیها
- ن
- ب
- و
ترکیب آرا
قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۳۳ رای موافق در برابر ۱۳ رای مخالف، یک غایب و ۱۰ ممتنع در تصویب شد که ترکیب رایدهندگان به قرار زیر بود:
۳۳ کشور موافق (۵۸٪) عبارت بودند از: استرالیا، بلژیک، بولیوی، برزیل، کانادا، کاستاریکا، چکسلواکی، دانمارک، جمهوری دومینیکن، اکوادور، فرانسه، گوآتمالا، هائیتی، ایسلند، لیبریا، لوکزامبورگ، هلند، نیوزلند، نیکاراگوئه، نروژ، پاناما، پاراگوئه، پرو، فیلیپین، لهستان، سوئد، آفریقای جنوبی، آمریکا، شوروی، اروگوئه و ونزوئلا.
۱۳ کشور مخالف (۲۳٪) عبارت بودند از:افغانستان، کوبا، مصر، یونان، هند، ایران، عراق، لبنان، پاکستان، عربستان سعودی، سوریه، ترکیه و یمن.
۱۰ کشور ممتنع (۱۷٪) عبارت بودند از:آرژانتین، شیلی، جمهوری چین، کلمبیا، السالوادور، اتیوپی، هندوراس، مکزیک، بریتانیا و یوگسلاوی.
۱ کشور غایب (۲٪) عبارت بود از:تایلند.
واکنشها
تصویب این طرح در مجمع عمومی سازمان ملل متحد موافقت سران اسرائیل را در پی داشت اما فلسطینیان و دولتهای عرب منطقه آن را رد کردند. طرح تقسیم ۱۹۴۷ بارها از سوی ناظران به عنوان بهترین شانس طرف فلسطینی که در زمان خود از دست رفته، معرفی شدهاست.[۶] نکته مهم در این میان، اما، این است که این تحلیل ها با نگاهی فرا-زمانی و بر مبنای آگاهی امروز ما از تاریخ تحولات خاورمیانه ارائه می شوند. حال آن که تلاش برای درک موقعیت زمانی و مکانی مخالفان "طرح تقسیم" می تواند تصمیم آنها را برای ناظر بیرونی قابل درک کند. تقسیم خانه ای - که به باور فلسطینیان تماما به آنها تعلق داشت - با مردمانی بیگانه که برای ساختن خانه جدیدی برای خود به آن وارد شده بودند، امری غیرقابل قبول بود که به هر وسیله مقدور در برابر آن مقاومت می کردند.[۶] هرچند شورای ملی فلسطین سرانجام طرح مذکور، حق موجودیت اسرائیل و قطعنامههای شماره ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت را در دسامبر ۱۹۸۸ پذیرفت و خشونت را نفی کرد و همین مسئله موجب آغاز مذاکراتی میان ایالات متحده آمریکا و سازمان آزادیبخش فلسطین گردید.[۷]
در دسامبر ۱۹۴۷ میلادی و پس از صدور قطعنامه ۱۸۱، مجموعه حملاتی یهودستیزانه علیه جمعیت یهودی شهر حلب روی داد که به شورشهای ضدیهودی حلب معروف شد. این حملات باعث مهاجرت بیش از نیمی از جمعیت یهودیان حلب شد.[۸]
پانویس
- «ایران و رژیم صهیونیستی در دوره پهلوی دوم(۲)». دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.[پیوند مرده]
- «صدور قطعنامه ناعادلانه تقسیم فلسطین». بایگانیشده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.
- «اسرائیل؛ خاطیترین عنصر تحمیل شده به نظام جهانی و ناقض قوانین بینالملل (خبرگزاری مهر)». دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.[پیوند مرده]
- «۶۰ سال اشغالگری: جنگ ژوئن، اشغال کامل فلسطین (قسمت نهم)». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.
- «امروز در آینه تاریخ (۲۹ نوامبر)، مرکز اطلاعرسانی مؤسسه فرهنگی هنری شهید آوینی». بایگانیشده از اصلی در ۴ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.
- «'یوم النکبه'؛ روایت روزهای آغازین تأسیس یک کشور (بیبیسی فارسی)». دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.
- «گاه شمار صلح خاورمیانه (پل اطلاعاتی ایران-آمریکا)». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۰۸. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.
- Colin Shindler (2008). A history of modern Israel. Cambridge University Press. p. 63. ISBN 978-0-521-61538-9. Retrieved 18 October 2010.
- ن
- ب
- و
مناقشه اسرائیل–فلسطین
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ طرح سازمان ملل برای تقسیم فلسطین موجود است.
ردهها:
- اسناد قیومت بریتانیا بر فلسطین
- تاریخ اسرائیل
- تاریخ فلسطین
- جنگ ۱۹۴۸ عربها و اسرائیل
- چاره دو کشوری
- روابط بینالملل در ۱۹۴۷ (میلادی)
- سازمان ملل متحد در ۱۹۴۷ (میلادی)
- قانون در ۱۹۴۷ (میلادی)
- قطعنامههای مجمع عمومی سازمان ملل متحد
- مرزهای اسرائیل
- مرزهای دولت فلسطین
- مرزهای کرانه باختری رود اردن
- مرزهای نوار غزه
- مهاجرت دستهجمعی فلسطینیها در سال ۱۹۴۸
- نزاع اسرائیل و فلسطین
- قیومت بریتانیا بر فلسطین در ۱۹۴۷ (میلادی)
- فلسطین، اسرائیل و سازمان ملل متحد