آستارا
آستارا
مختصات: °۴۸٫۸۵شرقی °۳۸٫۴۳شمالی (نقشه)
| بندر آستارا | ||
|---|---|---|
|
بافت قدیمی آستارا با خانههای سفالی |
||
| اطلاعات کلی | ||
| کشور |  ایران |
|
| استان | گیلان | |
| شهرستان | آستارا | |
| بخش | مرکزی | |
| نام(های) دیگر |
آستارا شهر بامهای سفالی آستارا دروازه طلایی ورود به اروپا |
|
| نام(های) قدیمی | آهستهرو، دهنهکنار؛ اوستورو | |
| سال شهرشدن | ۱۲۸۷ جزو ده شهر اول ایران که در دوره قاجاریه پس از تصویب قانون بلدیه در مجلس شورای ملی به شهر تبدیل شد.[۱] | |
| مردم | ||
| جمعیت | ۸۵٬۸۷۴ | |
| زبان گفتاری | ترکی آذربایجانی[۲]،تالشی[۳] | |
| مذهب |
اکثریت: مسلمان شیعه اقلیت: مسلمان سنی |
|
| جغرافیای طبیعی | ||
| مساحت | ۳۳۴ کیلومتر مربع | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۷- | |
| آبوهوا | ||
| میانگین دمای سالانه | ۱۶ درجه سانتی گراد | |
| میانگین بارش سالانه | ۱۵۰۰ mm | |
| روزهای یخبندان سالانه | ۱۱ | |
| اطلاعات شهری | ||
| شهردار | علی کوهی | |
| رهآورد | ماهی سفید، برنج، مرکبات، صیفی جات، صنایع دستی | |
| پیششماره تلفنی | ۰۱۸۲ | |
آستارا شهری بندری در ساحل غربی دریای خزر (کاسپین) و در شمالیترین نقطهٔ استان گیلان و آخرین نقطهٔ مرزی ایران و جمهوری آذربایجان و از نظر جغرافیایی در مرکز تالش بزرگ (شامل تالش جنوبی در خاک ایران و تالش شمالی در خاک جمهوری آذربایجان) قرار دارد. آستارا از شرق به دریای خزر، از شمال به آستارای جمهوری آذربایجان، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به شهرستان تالش در استان گیلان محدود شدهاست. آستاراچای، آستارای ایران را از آستارای جمهوری آذربایجان جدا میسازد. بخش اصلی راه شوسه آستارا-اردبیل تقریباً به موازات این رود و خط مرزی کشیده شدهاست. در منطقهٔ آستارا علاوه بر زبان ترکی آذربایجانی، زبان تالشی نیز رایج است ولی در اثر مهاجرتهای زیاد از اهمیت آن کاسته شدهاست. این شهر از نظر جغرافیایی بر سر سه راه قرار گرفتهاست: راه جنوبی آن از کنار دریا خزر به بندر انزلی و راه شمالی آن از کناره همین دریا به آران (که روسها آن را آذربایجان خواندهاند)، کشیده شدهاست. راه غربی آن که از گردنه حیران میگذرد، به اردبیل میرسد.[۴]
در محل کنونی شهر آستارا در قدیم روستایی به نام دهنهکنار وجود داشته که از زمان قاجار گسترش یافته و دگرگون شدهاست. آنچه در مورد سوابق این شهردر کتب تاریخی مشهود است این است که منطقه آستارا تا زمان صفویه و پیش از آن از موقعیت خاصی برخوردار نبودهاست. از آن زمان به بعد است که به سبب توسعه تجارت و مقاصد استراتژیک اهمیت پیدا کرده و در آن قلاع متعددی ساخته شدهاست.[۵]