طی روزهای گذشته بود که محمود احمدی نژاد در حاشیه جلسه هیئت دولت سخن از کمک جبرانی دولت به مردم در ماه های پایانی سال به میان آورد.
رئیس‌ جمهور با بیان این‌ که کمکی که قرار است به مردم ارائه شود، نسبتا خوب است و می‌تواند نواقص حداقل ۷ دهک جامعه را در سال جاری جبران کند، اظهار امیدواری کرد که اواخر بهمن و حداکثر نیمه اول اسفند کمک جبرانی به مردم ارائه شود تا بخشی از فشارهای وارد شده به آنان جبران گردد.
در همین راستا اقدام اخیر دولت در اختصاص کمک جبرانی به مردم را می توان نوعی عقب نشینی تاکتیکی مهرورزان در برابر مخالفان اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها تعبیر و تفسیر نمود.

شواهد حاکی از آن است که با وجود انصراف دولت از اجرای مرحله دوم هدفمندی، مخالفان نیز به اختصاص کمک جبرانی به مردم رضایت داده و ظاهراً امتیازکی(!) را برای دولت قائل شده اند. چرا که احمدی نژاد پیشتر از این قصد بر آن داشت که با واریز وجوه بیشتر به حساب مردم، مراحل بعدی هدفمندی را به اجرا درآورد، اما با تصویب مصوبه ای در مجلس به جهت توقف فاز دوم هدفمندی، دست مهرورزان از اجرای گام های بعدی تحول اقتصادی کوتاه ماند!

فارغ از تحلیل وقایع اقتصادی حال حاضر کشور، نگاهی انتقادی و موشکافانه به سخنان اخیر رئیس خدمتگزار حاوی نکات جالبی است که تامل در آن، روشنگر بسیاری از مقاصد خواهد بود.

احمدی نژاد در حالی وعید کمک های جبرانی به مردم را می دهد که گویی سخنان چند هفته گذشته خود در صحن علنی مجلس را از یاد برده است!

وی در روزی که اظهاراتش در صحن علنی مجلس با حاشیه های همراه شد در جملات پایانی خود خاطرنشان کرد: «ملتی که قالی می بافد نباید روی حصیر زندگی کند. ملتی که این همه ثروت دارد نباید این مشکلات را داشته باشد.»

حال چگونه است که این ملت غنی و ثروتمند می باید هر از گاهی چشم امید به دست های پر سخاوت رئیس جمهورشان داشته باشند تا مگر از سر دلسوزی و ترحم، مبلغی از خوان کرم دولت خدمتگزار بدان ها عطا نمایند.

اینگونه کمک ها نه تنها دردی از مشکلات لاینحل اقتصادی مردم را دوا نخواهد کرد بلکه حیثیت مردم آبرودار ایران را به سخره خواهد گرفت.
شاید در ابتدای امر این دست مساعدت های مالی، عافیت بخش به نظر برسند اما فرجام آنها جز عاقبت به شر نخواهد بود چرا که با پرداخت کمک نقدی به مردم، علاوه بر افزایش نقدینگی و رشد تقاضای کاذب، نابسامانی در بازار عرضه و تقاضای کشور بیش از گذشته خواهد شد.

اگر دولت عدالت محور مصمم به رفع مشکلات اقتصادی کشور است، در ابتدا می بایست تمام مساعی و همت خود را بر سامان دادن بازار سکه و ارز و ایضاً ثابت نگه داشتن نرخ محصولات مصرفی خانوارهای ایرانی به کار گیرد و سپس بحث هبه و پیشکش و کمک های جبرانی را مطرح کند!

آنطور که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس عنوان کرده بنا بر فرموده اخیر رهبری معظم انقلاب، خطاب به مسئولین دولتی؛ "در روزهای آخر سال می باید فکری به حال مردم کرد."

با وجود تأویل های متعددی که از توصیه های حکیمانه رهبری انقلاب قابل استنباط خواهد بود، مسئولین دولت و در رأس آن رئیس خدمتگزار ترجیح دادند که راحت ترین راه حل که همان کمک مستقیم مالی به مردم باشد را برگزیدند؛ غافل از آنکه هیچ گاه آسان ترین گزینه، بهترین راهکار نبوده و نیست!

برخی کارشناسان معتقدند که دولت علاقه مند است تا کمک روزهای پایانی سال را به صورت نقدی به حساب مردم واریز کند تا طعم شیرین افزایش یارانه نقدی را برای آنها ملموس تر کرده و از فشار افکار عمومی برای توقف اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها بکاهد .

* سفارت مجازی را می‌توان یکی دیگر از پروژه‌های اطلاع‌رسانی سیاست امور خارجه آمریکا به شمار آورد
 
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا، این هفته، در اقدامی که به وضوح در جهت اهداف دیپلماسی عمومی صورت می‌گرفت، به شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی فارسی آمد تا مخاطبان ایرانی این شبکه را در جریان مسائلی قرار دهد که چندان هم بی‌ارتباط با موضوع روابط میان دو کشور ایران و آمریکا نبود. وی که در برنامه‌ای در قالب یک مصاحبه، سعی داشت تا به برخی از معضلات مهم موجود در زندگی ایرانیان ساکن ایران یا خارج از کشور بپردازد، در خلال اظهاراتش، ایده جالب‌توجهی را در خصوص ایجاد سفارتخانه مجازی آمریکا در تهران مطرح کرد که می‌تواند به منزله تازه‌ترین ابتکار عمل دولت اوباما برای برقراری ارتباط با ایرانیان به شمار آید. چنین ایده‌ای، با توجه به این نکته که از زمان بسته شدن سفارت رسمی آمریکا در ایران بیش از سه دهه می‌گذرد، در نگاه اول ایده بسیار درخشان و جذابی به نظر می‌رسد. اما سوال‌ها بسیاری نیز در خصوص امکان عملی اجرای این ایده و همینطور اختیارات و وظایف چنین سفارتی به ذهن خطور می‌کند، که در صورت نبود توضیحات شفاف، می‌تواند درخشش این طرح را در قالب یکی دیگر از برنامه‌های معمول اطلاع‌رسانی بین‌المللی وزارت امور خارجه آمریکا، خاموش کند.
 
* برخوردهای رو در رو و فیزیکی، کارکرد اصلی یا فلسفه وجودی یک سفارتخانه است
 
مهم‌ترین سوالی که در این مورد به ذهن می‌رسد این است که یک سفارتخانه مجازی تا چه اندازه می‌تواند عملکردی دقیقا مشابه نسخه واقعی خود داشته باشد؟ پاسخ این پرسش، توضیح مناسبی در مورد میزان قدرت اجرایی سفارتخانه مجازی آمریکا در ایران خواهد بود. به صورت معمول، سفارتخانه‌ها 3 وظیفه عمده نمایندگی رسمی، جمع‌آوری اطلاعات، و مذاکرات دوجانبه میان دو کشور را بر عهده دارند. بدین معنا که سفارتخانه معمولا به دست سفیری اداره می‌شود که به صورت رسمی در مسند نمایندگی کشور خود می‌نشیند. به علاوه وظیفه جمع‌آوری اطلاعات نیز که بر عهده سفارتخانه است غالبا در طی تماس و برخوردهای مستقیم/فیزیکی با اعضای جامعه میزبان صورت می‌پذیرد؛ که این شیوه مستقیم باعث می‌شود تا اطلاعات به دست آمده، نسبت به سایر منابع اطلاعاتی از حداقل میزان خطا یا سوء برداشت‌های متداول آسیب ببینند؛ و در نهایت یک سفارتخانه جایی است که غالب مذاکرات محرمانه رسمی میان دو کشور در آنجا و در طی ملاقات‌های رو در رو (یعنی فیزیکی) صورت می‌پذیرد. ملاقات‌هایی برای حل و فصل مسائلی که از موضوعات مورد علاقه طرفین محسوب می‌شود؛ و حالا، مساله پیش روی سفارتخانه مجازی در تهران این است که به نظر نمی‌رسد بتوان چنین وظایفی را در قالب ارتباطات مجازی به درستی به انجام رسانید. این ادعا را با چند دلیل می‌توان بهتر توضیح داد.
 
* نبود ارتباط فیزیکی با جامعه میزبان، کارکرد سفارتخانه مجازی را تا حد شبکه‌های اینترنتی تنزل می‌دهد
 
اول اینکه، این حقیقت که سفارت مجازی آمریکا در ایران، محیطی در فضای مجازی است، خود به خود قابلیت جمع‌آوری اطلاعات به شیوه متداول فیزیکی را از مجموعه توانمندی‌های این سفارتخانه حذف می‌کند و به تبع کارمندان چنین سفارتی حتی نمی‌توانند درک صحیحی از «ذائقه محلی»، جامعه میزبان داشته باشند. هرچند به طور قطع این سفارتخانه ظرفیت ایجاد ارتباط با برخی از ایرانیان را خواهد داشت، اما نوع این ارتباط، کارکرد آن را بیشتر شبیه به شبکه‌های معمول اینترنتی (مانند فیس‌بوک) می‌سازد که حکومت آمریکا در حال حاضر نیز از آنها بی‌بهره نیست. که حتی در این صورت نیز، باز هم نمی‌توان از معضل غیبت فیزیکی چشم پوشید.
 
* توانایی‌های یک سفیر مجازی، در حد یک مسئول ساده روابط عمومی خواهد بود
 
اما دلیل دومی که می‌توان مطرح کرد این است که با وجود اینکه دولت آمریکا می‌تواند برای چنین سفارتی، سفیری نیز منصوب کند تا نمایندگی کشورش را بر عهده گیرد، توانایی‌های این سفیر مجازی به سختی از ایراد سخنرانی‌هایی که در ابعاد وظایف معمول یک مسئول روابط عمومی است، فراتر خواهد رفت. به دو دلیل خاص، به سختی می‌توان امکان شرکت در مذاکرات پشت پرده را که در حقیقت مهم‌ترین وظیفه یک سفیر نیز به شمار می‌آید، برای سفیر مجازی آمریکا در تهران متصور شد. اول اینکه با توجه به روابط غیر دوستانه فعلی موجود میان ایران و آمریکا، هیچ یک از مقامات مسئول ایرانی، موقعیت خود را به خاطر شرکت در یک گفتگوی آنلاین با مقام مسئولی از کشور آمریکا، به خطر نخواهد انداخت؛ و حتی در صورتی که فردی شخصا این خطر را بپذیرد، مذاکرات حاصل نه تنها از منظر قانونی بی‌اعتبار خواهد بود که حتی نمی‌توان ضمانت اجرایی محکمی برای تعهدات حاصل از این گفت‌وگو متصور شد. به علاوه، با در نظر داشتن طبیعت بسیار حساس این قبیل مذاکرات در مقابل آمریکا، مقامات ایرانی، بیش از هر شخص دیگری، نسبت به استفاده از شبکه‌های مجازی، به جای ملاقات‌های حضوری، برای به بحث گذاشتن نارضایتی‌ها و موضوعات مد نظر خود با همتایان آمریکایی بی‌تمایل خواهند بود.
 
* مسائل امنیتی ارتباطات آنلاین، مانعی بزرگ در راه ارائه خدمات سفارت مجازی به شمار می‌آید
 
سوم اینکه، حتی اگر این سفارت مجازی بتواند از پس انجام وظایفی چون صدور ویزا برای ایرانیان -فرایندی که به طور معمول نیاز به ارتباطات رو در رو و حضور فیزیکی متقاضی دارد- برآید، باز هم به سختی می‌شود قبول کرد که خدمات کنسولگری را با توجه به حساسیت حکومت آمریکا بر روی مسائل امنیتی، بتوان به قالب ارتباطات آنلاین درآورده و در اختیار متقاضیان قرار داد.
 
* سفارت مجازی نیز مانند شبکه‌های اجتماعی، ابزاری است در جهت نزدیک کردن مردم ایران به دولت آمریکا
 
چالش‌ها و محدودیت‌های ناگزیر ذکر شده، به راحتی می‌توانند این ایده درخشان را در قالب یک برنامه اطلاع‌رسانی ساده طبقه‌بندی و بایگانی کنند. هرچند که در هر صورت، این ایده نشانگر تمایلات جدی دولت آمریکا برای بهبود دیپلماسی عمومی خود در برابر ایران، با استفاده از قابلیت‌های پدیده‌ای چون اینترنت است. در حقیقت، دولت اوباما پیش از این نیز برای نشان دادن همدلی خود با مردم ایران و همینطور تاثیرگذاری بر افکار عمومی، از ابزارهایی چون توئیتر، فیس‌بوک، یوتیوب، و سایر شبکه‌های اجتماعی استفاده کرده است. سفارت مجازی کلینتون در تهران، بر خلاف عنوان فریبنده‌اش، ظاهرا تنها یکی دیگر از ترفندهای دیپلماسی عمومی آمریکا است. در صورتی که این طرح نتواند از عهده انجام وظایف متداول یک سفارتخانه برآید، آنگاه فقط ایده‌ای خواهد بود بسیار شبیه به پروژه America.gov، که طرح اجرایی وزارت امور خارجه در زمان دولت بوش بود و به سرعت نیز در دستیابی به اهدافی که دنبال می‌کرد، شکست خورد. حال باید صبر کرد و دید که آیا سفارت مجازی آمریکا در تهران نیز همین مسیر را دنبال خواهد کرد یا خیر.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

یک اندیشکده برجسته آمریکایی که به پنتاگون خدمات مشاوره ارائه می‌دهد روز گذشته در مورد عواقب حمله اسرائیل و آمریکا به ایران هشدار داد و تأکید کرد که چنین حمله‌ای تنها نفوذ ایران در منطقه را افزایش خواهد داد. یک روزنامه صهیونیستی این اقدام این اندیشکده ارشد آمریکایی، یک هفته قبل از مذاکرات 1+5 بغداد را «اقدامی آشکار برای اثرگذاری بر مواضع غرب» در خلال این مذاکرات عنوان کرد.

اندیشکده آمریکایی «رند» در این گزارش تأکید می‌کند حمله آمریکا یا اسرائیل اگر تمایل ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را زیاد نکند، آن را کم نمی کند، ضمن اینکه چنین حمله‌ای اگر جلوگیری از نفوذ ایران در منطقه را دشوارتر نکند، آن را آسان‌تر نمی‌کند.

این اندیشکده پر نفوذ آمریکایی به هراس کشورهای همسایه از توانایی‌های ایران برای بسیج کردن «بخش‌های مخالف کشورهای همسایه» اشاره کرد و نوشت این کشورها همچنین از قدرت چانه‌زنی ایران در میان سرتاسر کشورهای خاورمیانه به عنوان «سنگر فعالیت‌های مبارزه با آمریکا و اسرائیل» هراس دارند.      

بر اساس این گزارش، جمعیت‌های شیعه در کشورهای لبنان، عراق، عربستان سعودی ، کشورهای خلیج فارس و فلسطین کشورهایی هستند که ایران توان همراه کردن آنها با خود را دارد.

این اندیشکده در ادامه می‌افزاید در صورتی که آمریکا و اسرائیل به ایران حمله نظامی کنند، بازداری این نفوذ ایران به مراتب دشوارتر از پیش خواهد بود.

بر اساس گزارش این اندیشکده، تقریباّ تمام کشورهای همسایه واکنش خصمانه‌ای به حمله نظامی علیه ایران نشان خواهند داد. این همدردی کشورهای همسایه با ایران باعث خواهد شد آمریکا، اسرائیل و دولت‌های عرب ـ که در حال حاضر با واشنگتن متحد هستند ـ برای جلوگیری از نفوذ ایران کار به مراتب دشوارتری پیش رو داشته باشند.

اندیشکده رند، تلاشهای آمریکا برای تغییر رژیم در ایران را نیز اقدامی بی‌اثر می‌خواند و می نویسد: «تلاشهای مستقیم آمریکا برای تغییر رژیم [در ایران]، خواه به صورت آشکار و خواه به صورت پنهان، به احتمال زیاد نتایج معکوس خواهد داد و باعث خواهد شد نظام فعلی ماندگارتر شده و قدرت رهبران فعلی تقویت شود.»

این گزارش در ادامه بهترین راهبرد آمریکا برای مقابله با ایران را «قدرت نرم» این کشور می‌داند و می‌افزاید آمریکا باید تلاش کند از رشد دموکراسی در سایر کشورهای منطقه خاورمیانه که آمریکا در آنها از نفوذ و دسترسی بیشتری برخوردار است حمایت کند.

اندیشکده «رند» می نویسد: «بهترین راه برای استفاده از قدرت نرم، به عبارتی ساده، این است که موانع قرار گرفتن [ایرانیان] در معرض [اطلاعات] را از میان برداریم. به عنوان مثال، آمریکا باید کاری کند تا سانسور اینترنت برای رژیم ایران دشوار شود و کمک کند ایرانیان با مسافرت به کشورهای خارج و برنامه‌های تحصیل در این کشورها، در معرض جهان بیرون قرار بگیرند.»

این گزارش در پایان تأکید می‌کند: «آمریکا و کشورهای دیگر ممکن است نتوانند از طریق دیپلماسی و تحریم، جمهوری اسلامی را ادامه برنامه هسته‌ای‌ایش منصرف کنند، امّا می‌توانند نشان دهند که آنها طرفدار ایرانی‌های دموکراتی هستند که ممکن است روزی بر این کشور حکومت کنند.» 

روزنامه صهیونیستی هاآرتص به این نوشته اندیشکده رند واکنش نشان داد و با توجه به نفوذ این اندیشکده در پنتاگون، هدف از آن را اثرگذاری بر مواضع طرف غربی در مذاکرات هفته آینده 1+5 دانست.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

یک ویروس رایانه‌ای بسیار پیشرفته رایانه‌های کشور ایران و سایر کشورهای خاورمیانه را آلوده کرده است.

رویترز ضمن اعلام این خبر افزود این ویروس حداقل پنج سال پیش برای انجام جاسوسی سایبری دولتی در این کشورها به کار گرفته شده است.

رویترز به نقل از آزمایشگاه شرکت «کاسپرسکای» می‌نویسد شواهد امر حامی از آن هستند که این ویروس موسوم به Flame، از سوی همان کشور یا کشورهایی ساخته شده است که ویروس استاکس‌نت را برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران طراحی کردند.

محققان این شرکت می‌گویند هنوز برای آنها مشخص نیست آیا ویروس Flame مأموریتی مانند استاکس‌نت دارد یا خیر.

این محققان از اظهار نظر در مورد اینکه ویروس مورد نظر توسط چه کسانی طراحی شده‌اند، خودداری کرده‌اند.

ایران، معتقد است اسرائیل و آمریکا در ساخت ویروس استاکس‌نت نقش داشتند.

خبرگزاری رویترز هچنین به نقل از یک آژانس امنیت سایبری در ایران نوشت ویروس Flame شباهت زیادی با ویروس استاکس‌نت دارد.

بر اساس تحقیقات شرکت کاسپرسکای این ویروس تا کنون در ایران و سرزمین‌های فلسطین بیشترین رایانه‌ها را آلوده کرده است؛ پس از این کشورها، سودان و سوریه بیش از سایر کشورها به این ویروس آلوده شده‌اند.

ویروس Flame که بیش از 20 برابر استاکس‌نت کد دارد، می‌تواند فایل‌های داده را جمع‌آوری کند، تنظیمات رایانه‌ها را از راه دور تغییر دهد، میکروفون رایانه‌های شخصی را روشن کرده و مکالمات را ضبط کند و عکس‌برداری کند.

محققان کاسپرسکای می گویند ویروس‌های استاکس‌نت و Flame هر دو با سازوکارهای مشابهی رایانه‌ها را آلوده می‌کنند.

یک کارشناس این شرکت می‌گوید این امر نشان می‌دهد این ویروس جدید توسط همان تیمی ساخته شده که در طراحی استاکس‌نت نقش داشته‌اند.

«شوانبرگ» افزود تنها یک کشور هست که توانایی ساخت چنین ویروسی را دارد، اما از اظهار نظر در مورد اینکه چه کشوری ممکن است این کار را انجام داده باشد، خودداری کرد.

رویترز تأکید می‌کند با آنکه هنوز در مورد اینکه چه کشوری در طراحی این ویروس نقش داشته است، بحث و جدل وجود دارد، اما بعضی از کارشناسان معتقدند این ویروس به دست آمریکا و اسرائیل ساخته شده است.

این خبرگزاری به گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز در سال 2011 در مورد ویروس استاکس‌نت اشاره کرده و می‌نویسد بر اساس این گزارش، آمریکا و اسرائیل از حوالی سال 2004 طرح مشترکی را برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران آغاز کرده‌اند.

وزارت دفاع آمریکا، سازمان سیا، وزارت خارجه آمریکا و آژانس امنیت ملی آمریکا تاکنون در این خصوص اظهار نظر نکرده‌اند.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

هر دوی این شرکت‌های بزرگ اطلاعات حساس کاربرانشان را به کمپین‌های سیاسی، که قصد جلب مخاطب‌های خاصی داشته‌اند، فروخته‌اند.

راشاتودی می‌افزاید کمپین‌های سیاسی به شدت به اطلاعات کاربران اینترنتی نیاز دارند تا برای تبلیغات ساخته خودشان مخاطب جلب کنند.  

کمپین‌های سیاسی، به شدت به سمت توجه به ویژگی‌های خاص مخاطب‌هایشان پیش می‌روند و این چیزی نیست که بر حسب تصادف رخ داده باشد: این کمپین‌ها اطلاعات ترجیحی کاربران را که خود آن کاربران دو دستی تقدیم شرکت‌هایی نظیر مایکروسافت و یاهو کرده‌اند با گنجینه‌ای از داده‌های دیگری که محققان دیگری فراهم می‌کنن، ترکیب کرده و بدین ترتیب می‌توانند در روزهای مانده به انتخابات بر رأی افراد رأی‌دهنده تأثیر بگذارند.

هنگامی که افراد حساب‌های کاربری ایمیل مانند یاهو ایجاد می‌کنند، آنها دو دوستی تمام اطلاعات شخصی‌شان اعم از نام، آدرس و فعالیتشان در محیط اینترنت را تقدیم این شرکت می‌کنند.

در مرحله بعد فایل‌های اینترنتی‌ مانند کوکی‌ها که می توانند سابقه آنلاین مشتری‌هایشان را ردیابی می‌کنند، این پایگاه داده ایجاد شده از اطلاعات کاربران را مدیریت می‌کنند، اگرچه آنها حق گمنام ماندن مشتری‌هایشان را محفوظ نگاه می‌دارند.

معمولا به این آماره‌های بی‌نام اجازه داده می‌شود بدون اینکه هدفی بیرونی در کار باشد، روی سرورها شوار شوند، اما به تازگی افشا شده است که هم شرکت یاهو و هم مایکروسافت این اطلاعات را به شرکت‌هایی فروخته‌اند که کارشان ساختن پروفایل‌هایی است که کمپین‌های سیاسی تشنه برای جمع‌آوری رأی، آنها را خریداری می‌کنند.

در کمپین‌های انتخاباتی اخیر آمریکا و حتی چنانچه عده‌ای معتقدند در همین انتخابات جدید پیش رو در این کشور، سیاستمدارن مبالغ هنگفتی پول برای جلب مخاطب‌های خاصی پرداخت کرده‌اند. شرکت‌هایی که مستقیما در این شکل جدید از جلب مخاطب نقش داشته‌اند می‌گویند نام کاربران به صورت عددی کدگذاری می‌شود و کمیته‌های سیاسی به حجم عظیمی از رأی‌دهندگانی دست پیدا می‌کنند که در ویژگی‌های معینی نظیر سن و محل زندگی مشترک هستند.

در همین ماه، «باراک اوباما»، رئیس جمهور آمریکا به هزاران نفر از هواداران خود ایمیل‌هایی ارسال کرده و از آنها خواسته است در ازای پرداخت کمک مالی برای تبلیغات انتخاباتی وی، همراه گروه انتخاباتی او در کنار یک هنرپیشه زن آمریکایی حاضر شوند.  

تحقیقات انجام شده به وسیله شرکت پروپابلیکا فاش کرد دولت اوباما بر اساس اطلاعات خاصی از جمله مشارکت قبلی هواداران در کمپین انتخاباتی اوباما، و سن و جنسیت آنها ۷ نوع ایمیل متفاوت برای آنها ارسال کرده است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

، پایگاه خبری «اکسچنج دیپلماسی» طی گزارشی به قلم «گلب میتکو» درباره « نقش فضای سایبری و دیجیتالی در پیشبرد سیاست خارجی انگلیس» می‌نویسد: بهبود فن‌آوری در حوزه ارتباطات دیجیتالی، انقلابی را در عملکرد دیپلماسی تماس با کشورهای خارجی فراهم کرده است.

 

بر اساس این گزارش، تعداد قابل توجهی از کشورها از این فن‌آوری نوین استفاده می‌کنند و هر ساله کشورها با برنامه‌های دیجیتالی و منابع اختصاص یافته به آن‌ها در این فعالیت مشارکت دارند.

 

 

* دیپلماسی تماس دیجیتالی، ابزار جدید غرب برای رخنه

 

کشورهایی که در درک اهمیت کاربرد این نوع فن آوری دیجیتالی ناتوان بوده‌اند، از این مزیت بی‌بهره مانده‌اند. برای مثال در مارس سال 2012، مجلس استرالیا و رسانه ملی این کشور از وزارت امور خارجه به خاطر عدم بهره‌بری از این فن‌آوری جدید انتقاد کردند. به عبارت ساده، دیگر نمی‌توان نسبت به دیپلماسی ارتباط دیجیتالی بی‌توجهی کرد.

 

میزان به‌کارگیری این فن‌آوری در بین کشورها متفاوت است. کشورهای صنعتی به طور کلی به‌کارگیری چنین شیوه‌هایی را پذیرفته‌ و به همین دلیل به موفقیت رسیده‌اند.

 

آمریکا هم اینک 150 کارمند ثابت در منزل و 900 دیپلمات در خارج از کشور دارد که از یوتیوب، توییتر و وبلاگ‌ها برای کارهای دیپلماتیکی‌شان استفاده‌ می‌کنند. با گذشت زمان نیز این کشورها راهبردهای چند وجهی و پیچیده‌تری را در نظر گرفته‌اند.

 

باید عنوان داشت که دیپلماسی ارتباط دیجیتالی با کشورهای خارجی تنها مختص به کشورهای صنعتی نیست. کشورهای در حال توسعه چون هند نیز بکارگیری از فن‌آوری‌های جدید را برای اهداف دیپلماتیک شروع کرده‌اند.

 

به‌خاطر این‌که دیپلماسی ارتباط دیجیتالی در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و به‌طور مدام در حال تحول است هنوز موفقیت‌های واقعی و قطعی آن حصول نشده است اما با گذشت زمان کشورها شیوه‌های نوین‌تر و مؤثرتری را برای این نوع فعالیت در نظر خواهند گرفت.

 

 

* انگلیس، پیش‌قراول به‌کارگیری دیپلماسی دیجیتالی

 

در این میان انگلیس یکی از اولین کشورهایی بود که دیپلماسی ارتباط دیجیتالی را در دستور کار قرار داد و حال توانسته است، راهبردی را دراین زمینه توسعه دهد که به‌طور ویژه‌ای در حال فعالیت به بهترین شکل است.

 

از طریق بررسی فعالیت‌های انگلیس، از جمله عوامل محرک، ساختار و آموزشی محققین می‌توانند درباره ابعاد چند منظوره این نوع دیپلماسی مطالعاتی داشته باشند. چنین بررسی‌هایی به تعیین مزایا و یافتن چالش‌های فرارو و یافتن اقدام‌های موفقیت آمیز کمک می‌کند.

 

قضیه انگلیس در این بین حایز اهمیت است زیرا شناخت مختلفی درباره راهبردهای موثر را ارائه می‌دهد. بخش عمده‌ای از اطلاعات درباره تلاش‌های کشور در این باره طی گفتگو با مقامات رسمی جمع آوری شدند.

 

در انگلیس، بخش دیپلماسی ارتباط دیجیتالی امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع در این نوع فعالیت‌ها پیش‌قدم است.

 

 

* تشکیل واحد ویژه امور دیجیتالی در وزارت خارجه انگلیس

 

این بخش دستورالعمل‌هایی مبنی بر چگونگی به‌کارگیری رسانه‌های اجتماعی و فن آوری‌های جدیدتر و آموزش دیپلمات‌ها را توسعه می‌دهد. این بخش همچنین نقش نظارتی را بر عهده دارد زیرا مجبور است فعالیت‌های پر خطر دیپلمات‌ها را نظارت و بررسی کند.

 

در داخل هر سفارتخانه، مقام‌های رسمی درباره نحوه تعامل با کشورهای خارجی آزادی عمل دارند. دیپلمات‌ها در انتخاب موضوع مورد بحث و نوع اطلاعات ارائه شده به مردم آزاد هستند. بخش دیپلماسی ارتباط دیجیتالی با اختصاص بهترین امکانات و ترغیب آن‌ها، به دیپلمات‌ها در زمینه مشارکت تجربیات مثبت و منفی کمک می‌کند.

 

انگیزش در زمینه استفاده این نوع دیپلماسی برای انگلیس ناشی از شناخت مزیت‌های این شیوه به نسبت شیوه‌های سنتی در مواردی همچون سازمان دهی رویدادها و انتشار مقالات است.

 

 

* در دیپلماسی ارتباط دیجیتالی مزایای فراوانی دارد

 

عوامل بیرونی چون بحران مالی جهانی و ظهور فن‌آوری جدی ارتباطی انگیزه‌های بیشتری را ایجاد کرده است. اولین و مهم‌ترین انگیزش این است که دیپلماسی ارتباط دیجیتالی بسیار بیشتر مقرون به صرفه‌تر از راهبردهای سنتی است و به منابع مالی ، زمان و افراد کمتری نیاز دارد.

 

در انگلیس این انتظار می‌رود که هزینه‌های جاری برای انجام این فعالیت‌ها در حد خوب کنونی باقی بماند و حتی در آینده کمتر نیز گردد به عبارت دیگر کشور در آینده به دیپلماسی ارتباط دیجیتالی تا حد بیشتری تکیه خواهد کرد.

 

به‌کارگیری رسانه‌های اجتماعی و فن آوری‌های جدید ارتباطی این امکان را به دیپلمات‌ها می‌دهد تا به مخاطبان گسترده‌تری دست یابند. دیپلماسی ارتباط دیجیتالی برای انگلیس مهم‌ترین ابزار جهت تعامل با جوانان دیگر کشورها است. به عنوان مثال، با یک وبلاگ و پیام داخل آن مقامات رسمی کشور می‌توانند به هزاران نفر دستیابی دا

بر اساس اعلام قانون جديد شوراهاي اسلامي شهر و روستا تعداد اعضاي ثابت شوراهاي اسلامي شهرهاي بيش از 20 هزار نفر از 5 به 7 نفر در دوره آينده افزايش مي يابد. به گزارش تارك خزر در اين قانون كه به تصويب مجلس شوراي اسلامي نيز رسيده است شهرهايي كه بين 20 تا 50 هزار نفر جمعيت دارند يعني مانند جمعيت شهري آستارا و تالش كه هر كدام چهل و خورده اي هزار نفر جمعيت دارند ضمن اينكه كليه كانديداها بايد داراي مدرك ليسانس باشند چه قبلي و چه كانديدهاي جديد ، تعداد آنها نيز 2 نفر افزايش مي يابد كه مبناي تعيين جمعيت براي شهر و روستا سرشماري نفوس و مسكن سال 1390 خواهد بود. بر اساس اين قانون شهرهايي مانند لوندويل كه جمعيت خالص شهري 11 هزار نفري دارند مشمول قانون شهرهاي زير 20 هزار نفري شده و با مدرك فوق ديپلم براي كانديدا شدن تغييري در تعداد 5 نفره اعضاي ثابت آنها ايجاد نخواهد شد. ساير شهرهاي حوزه دو شهرستان آستارا و تالش كه همانند لوندويل در رنج 5 تا 20 هزار نفر جمعيت قرار دارند عبارتند از شهرهاي ليسار، حويق، چوبر و اسالم. لازم به يادآوري است از سوي ستاد انتخابات وزارت كشور چهارمين دوره انتخابات شوراي اسلامي همزمان با انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري روز جمعه 24 خرداد ماه سال آينده برگزار خواهد شد و كار ثبت نام از كانديداهاي شوراها از 26 فروردين تا اول ارديبهشت سال 92 به مدت يك هفته تعيين و اعلام شده است. و روستاهاي بالاي 1500 نفر دپيلم و اعضاي شورا 5نفر مي شوند

اسامی روسای ادارات آستارا و لوندویل

در بحبوحه‌ي جنگ جمل، مولاي متقيان، به زبير فرمودند: «آيا به خاطر نداري كه رسول خدا فرمودند: روزي فراخواهد رسيد كه تو در توطئه‌ي قتل پسر عمّ من مشاركت خواهي كرد و تو در پاسخ به خداي سبحان قسم خوردي كه هرگز چنين نخواهي كرد؟» زبير عرض كرد:‌آري به خاطر دارم. امام علي(ع) فرمودند: پس چرا دست از قتال با ما برنمي‌داري؟ زبير كه با به خاطر آوردن اين خاطره سخت به ترديد افتاده بود و اي بسا قصد ترك معركه داشت، به ناگاه با فرزند خبيثش؛ عبدالله كه بي‌ترديد از منافقان بود مواجه گشت. عبدالله كه ترديد پدر را يافته بود به او گفت: «اي زبير! قسمت را بشكن و به كفاره‌اش غلامت را آزاد كن!» ...

به اين جملات عنايت فرماييد:
«بنده هنوز هم معتقد هستم که باید صدای مخالفان را شنید و باید مخالفان حق راهپیمایی مسالمت‌آمیز داشته باشند... باید از همان ابتدا به معترضان اجازه تجمع می‌دادند تا حرف‌شان شنیده می‌شد و حتی موسوی و کروبی می‌آمدند در صدا و سیما و حرف‌شان را می‌زدند و پاسخ می‌گرفتند، هنوز هم دیر نشده و معتقدم باید آنها را دعوت کرد تا حرف‌شان را بزنند(!)» (علي مطهري – 7 اسفند 1389 / منتشر شده در سايت آفتاب، نزديك به آقاي هاشمي و البته در وبسايت صهيونيستي بالاترين؛ متعلق به منوشه امير)

اگر شيمون پرز، موسوي و كروبي را سرمايه‌هاي اسرائيل خوانده بود – كه خوانده بود و هيچگاه اين دو نفر از او تبري نجستند - ، اگر اوباما تظاهرات غيرقانوني هواداران موسوي و كروبي را كارآمدترين راه شكست رژيم سركش ايران [به تعبير احمقانه‌ي خودش] خوانده بود، اگر نتانياهو موسوي و كروبي و اعوانشان را سربازان خط مقدم اسرائيل خوانده بود – كه خوانده بود – و اگر برگزاري هرگونه تجمعي در قانون اساسي جمهوري اسلامي مجاز است مگر اينكه «مخل به مباني اسلام باشد» و تجمع براي به كرسي نشاندن يك «دروغ» به قيمت آبروي نظام اسلامي و در راستاي مبارزه با جمهوريت نظام اسلامي، مصداق اتمّ و اكمل مبارزه با قانون اساسي باشد؛ تكليف آقاي علي مطهري چيست؟ به عبارتي او چه نسبتي با پروژه‌ي صهيونيستي فتنه‌ 88 دارد؟ او يا خيلي جاهل و ساده‌لوح و بي‌بصيرت است كه تا اين حد در پروژه‌ي موساد و سيا «بازي خورده» - كه به احتمال زياد چنين است - و يا خداي ناكرده با علم به پروژه‌ي صهيونيسم جهاني براي براندازي نظام جمهوري اسلامي در آن ايفاي نقش كرده است. به هرحال براي ما نيت و علم او چندان اهميتي ندارد. بلكه آنچه مهم بوده و صدالبته بدان «يقين» داريم اين است كه نامبرده در توطئه‌ي كودتاي ناكام 88 نقش داشته است. اما نقش او چه بوده؟ نقشي كه در جدول مورد نظر سرويسهاي جاسوسي بيگانه براي او - و امثال او - تعريف شده اين بوده كه – دانسته يا ندانسته - به عنوان بخشي از اردوگاه نظام (هرچند صرفا به حسب نيكناميِ پدرش در اين اردوگاه شخصيتي يافته باشد!) مرزهاي خودي و غير خودي را بر هم زده و در شرايطي كه فتنه‌گران، آشكارا دستورات سيا و موساد را اجرا مي‌كنند، آنها را همچنان بخشي از نظام دانسته و جراحي بصيرت‌مندانه‌ي ملت (خصوصا پس از 9 دي 88) را به چالش كشيده و در بنيانهاي آن ترديد و تشكيك ايجاد كند. به راستي آيا علي مطهري چنين كاري را تا امروز نكرده است؟! اگر چنين نقشي طي 4 سال اخير با اصراري غيرقابل انكار از جانب وي اجرا شده و مهر تاييد و تمجيد از وي نيز ده‌ها بار از جانب راديو اسرائيل، بي‌بي‌سي فارسي و صداي آمريكا (به عنوان تريبونهاي موساد، سيا و mi6) صادر گشته؛ چرا نبايد علي مطهري را از اصحاب فتنه آمريكايي اسرائيلي 88 دانست؟

حالا اين جملات را بخوانيد:
«من موسوي و كروبي را فتنه‌گر نمي‌دانم... من به موسوي و كروبي گفتم كه ما شما‌ها را فتنه‌گر نمي‌شناسيم. الان هم پاي حرفم هستم و معتقدم آنها فتنه‌گر نيستند. اما فتنه‌گران اطراف آنها بودند و آنها بايد از فتنه‌گران تبري بجويند... نظام نمي‌خواهد اصلاح‌طلبان از موسوي و كروبي تبري بجويند. اصلاح‌طلبان بايد از فتنه تبري بجويند. فتنه را آمريكا و انگليس و اسراييل به پا كردند و بايد از آن تبري بجويند... خاتمي در متن نظام است و ايشان هم مثل بقيه مي‌توانند بيايند و در انتخابات شركت كنند.» (حبيب الله عسگراولادي - روزنامه اعتماد [از مطبوعات اقماري وابسته به جريان فتنه88] – 11/10/1391)

و اكنون به جملات زير توجه فرمائيد:
«جناب عسگراولادي! لازم می‌دانم بابت مواضع اخیرتان درباره آقایان موسوی و کروبی که آنها را«فتنه زده» خواندید نه «فتنه‌گر»، به جناب‌عالی تبریک بگویم. در واقع باید به بصیرت و روشن‌بینی و اعتدال حضرت‌عالی آفرین گفت. جناب‌عالی رسالت تاریخی خود را که جز از مثل شما برنمی‌آمد انجام دادید و چه زیبا فرمودید که «احساس کردم ضرورت دارد آبروی خدادادی‌ام را در جلوگیری از جنگ افروزی و ایجاد فتنه و انحراف جدید به کار گیرم». اقدام حضرت‌عالی چون برقی بود که در تاریکی جهید و عده‌ای را از خواب غفلت بیدار کرد. همان طور که فرموده‌اید، مجرم بودن یا نبودن آنها به عهده مقامات قضایی است ولی شخصیت و سوابق آنها نشان می دهد که این دو نمی‌توانند فتنه‌گر باشند.» (نامه علي مطهري خطاب به حبيب الله عسگراولادي – 5/11/1391)

تا اينجا فقط مقدمه‌ي يادداشت بود! مقدمه‌اي كه صرفا از باب ترسيم تصويري گويا، تحرير شد. اما در مورد آنچه در بالا بدان اشارت رفت نكات چندي قابل ذكر است كه در ادامه بدانها خواهيم پرداخت.

1) حبيب الله عسگر اولادي مسلمان كيست؟ او از اعضاي مركزيت يك حزب سياسي است؛ حزب مؤتلفه‌ي اسلامي. حزبي كه اعضاي نوعاً موجهي در آن عضوند، سوابق مبارزاتي آنها به پيش از انقلاب اسلامي بازمي‌گردد و معمولا سعي كرده‌اند شعارهايشان به ولايت فقيه نزديك باشد. اما آيا مؤتلفه فقط همين است؟ موتلفه در دو دهه‌ي اخير از «جمعيت» موتلفه‌ي اسلامي تبديل به «حزب» مؤتلفه‌ي اسلامي شده است. حزبي كه به رغم آگاهي از ناكارآمدي «تحزُّب» در ايران، از مناديان نظام حزبي و قدرت‌يابي احزاب است. مؤتلفه البته رابطه پيچيده و تنگاتنگي با كلان‌سرمايه‌داران بازار پايتخت دارد. اين حزب وابستگي كاملا روشني نيز به آيت‌الله اكبر هاشمي رفسنجاني داشته و البته هيچ كينه‌اي از سياستهاي دولتهاي سازندگي و اصلاحات نداشته و اگر فرضا فتنه‌ي 88 رخ نداده بود با وجود تمامِ خيانتهاي اصلاح‌طلبان در زمان زمامداري‌شان، موتلفه‌اي‌ها همچنان آنها را درون نظام مي‌ديدند! به نحوي كه نه‌تنها براي كنگره‌هاي احزاب فتنه‌جويي چون «مردم‌سالاري» بيانيه مي‌دهند، بلكه بارها كساني چون آقايان اماني و حبيبي را به نمايندگي از حزبشان راهي كنگره‌هاي سالانه‌ي «جبهه مشاركت» كردند تا مهر تاييدي باشند بر مشروعيت آنها! آنهم در زمانه‌اي كه جامعه‌ي مدرسين حوزه‌ي علميه‌ي قم در بيانيه‌اي تاريخي به حسب خيانتهاي بي‌پايان و دين‌ستيزي آشكار اين جماعت فاسد، آنها را «نامشروع» خوانده بود! ... در سوابق اين حزب اتفاقات عجيب‌تري نيز به چشم مي‌خورد. في‌المثل حميدرضاترقي (عضو ارشد شوراي مركزي حزب مؤتلفه) در تاريخ 16 آذر 1388؛ طي مصاحبه‌اي مهم با روزنامه‌ي ابرار (نزديك به فتنه‌گران) كه نقاط كور بسياري را روشن مي‌ساخت اظهار داشت: «روسها حامي اصولگرايان هستند! آنها دشمن اصلاح‌طلبان و طرفدار اصولگرايانند و ما با وجودي كه مي‌دانيم روسها منفعت‌طلبند كاري به منفعت‌طلبي آنها نداريم.» اگر به تاريخ اين مصاحبه رجوع شود مشخص خواهد شد كه مصاحبه‌ي مذكور دقيقا مربوط به همان زماني است كه فتنه‌گران تلاش مي‌كردند دشمنان آمريكا – بخوانيد حزب اللهي‌ها - را عُمّال و مواجب‌بگيران روسيه معرفي كنند و به قول حضرت روح الله «شعار مرگ بر روسيه مي‌دادند تا مرگ بر آمريكا منسي شود.» به راستي اين عضو ارشد موتلفه كه سخنانش با هيچ واكنشي از سوي حزب مطبوعش مواجه نگشت، چه نقشي – اعم از دانسته يا ندانسته - در پازل دشمن بازي مي‌كرد؟ ...

2) در خوشبينانه‌ترين حالت بايد اذعان كرد كه اين «حزب» اولا تفاوتهاي بنيادين فراواني با «جمعيت» موتلفه‌ي اسلامي دارد. ثانيا خطاهاي آشكار فراواني (خصوصا در دو دهه اخير) از آن سرزده - و البته هرگز جبران نگشته – كه به وضوح نشانگر فقدان بصيرت لازم در كادر مركزيت آن بوده است. و البته اين قضاوتي خوش‌بينانه است! چه اگر قرار بود في‌المثل از منظري امنيتي به مساله نگريسته شود شايد ماجرا به گونه‌اي ديگر بود!
اما به هرحال غرض نگارنده، خداي ناكرده اين نيست كه موتلفه‌اي‌ها را فتنه‌گر يا چيزي شبيه اين بخواند. لكن بند يك را تصريحا نگاشتم تا دوستاني كه خوش‌خيالانه همچنان گمان مي‌كنند متاع بصيرت، نُقل بازار حزب بازار آزاد است(!) از خواب خويش هشيار شوند و حداقل، زين پس دقيقتر به ايدئولوگهاي آن بنگرند!

3) اما جناب آقاي عسگراولادي و بازي جديدي كه اين روزها به اسم اصولگرايي در زمين فتنه‌گران به راه انداخته‌اند؛
جناب آقاي عسگر اولادي! يعني چه كه موسوي و كروبي فتنه‌گر نيستند؟ يعني چه كه «نظام»، اين دو نفر را فتنه‎گر نمي‌داند؟ شما چه‌كاره‌ي نظام هستيد؟! رهبر نظاميد؟! يا سخنگوي آن؟ آيا مي‌دانيد گفته‌هايتان در تعارض صريح با واقعيات موجود است؟ مثلا آيا مي‌دانيد اين دو نفر رهبر كساني بودند كه در عاشوراي غمبار 88 بيرق عزاي سيدالشهداء (سلام‌الله‌عليه) را به آتش كشيدند؟ اگر «نمي‌دانيد» همينها آن حراميان را «ملت خداجوي ايران» خواندند، خوب برويد بدانيد! چرا جهلتان را به نظام مظلوممان تسرّي مي‌دهيد؟! اما اگر «مي‌دانيد» كه سران فتنه چه حيوانات كثيفي بوده و هستند، چه جرمها و جناياتي را به نيابت از اسرائيل و انگليس و آمريكا مرتكب شده‌اند و به تعبير مولايمان «بدبختان و سرشكستگان روي زمين و در ملاء اعلي» هستند، چرا نبايد در هويت واقعي شما شك كنيم؟! آقاي عسگراولادي! با چه سودايي در آستانه‌ي انتخابات، دَم از تاييد صلاحيت خائن تمام‌عياري چون خاتمي مي‌زنيد؟! چرا با صداي بلند اعلام نمي‌كنيد؛ اين جرثومه‌اي كه معتقديد صاحب صلاحيت براي شركت در انتخابات است، هماني است كه در تاريخ 10 تير 1388 صراحتا اعلام كرده بود: «نظام جمهوري اسلامي نظامي سركوبگر و خون‌ريز بوده و فلسفه اين انتخابات زير سوال است. حالا همه از فضای آرام سخن می گویند. فضا چگونه باید آرام شود؟ با ادامه این دستگیریها، با امنیتی کردن بیشتر فضا؟! آشتی ملی به این ترتیب؟! اگر این فضا ادامه پیدا کند، با توجه به آنچه انجام گرفت و یک طرفه اعلام شد [منظورش انتخابات رياست جمهوري است] باید بگوییم کودتای مخملین علیه مردم و جمهوریت نظام صورت گرفته.» (وبسايت رسمي خاتمي – 10 تير 1388)

آقاي عسگر اولادي! واقعا مگر ضدانقلاب چه مي‌گويد كه اين راس‌الفتنه نگفته است؟!  اينها آن روزي كه اراذلشان در خيابانها بودند و هر روز آتشي به نيابت از اسرائيل به پا مي‌كردند، گمان نداشتند كه روزي دست عنايت حضرت بقيت‌الله الاعظم (ارواحنافداه) از آستين ولايت فقيه، هويدا گردد و ملت ايران را عليهشان بسيج گرداند و در يك 9 دي طوفاني، براي هميشه به زباله‌دان تاريخ رهسپارشان سازد. لذا آن موقع عربده‌ي مستانه مي‌كشيدند كه «نمي‌گذاريم فضا آرام شود»! اين كسي كه او را «باصلاحيت» خوانده‌ايد همان كسي است كه به تعبير مولايمان بزرگترين جرم فتنه 88 يعني زير سوال بردن صحت انتخابات را در كارنامه كثيفش ثبت كرده و بي‌شرمانه سراسر نظام مظلوممان را كودتاچي معرفي كرده است! لذا اگر همچنان معتقديد كه چنين «اهل بغيي» صلاحيت شركت در انتخابات و سوار شدن مجدد بر گُرده‌ي امت رسول الله را دارند، مطمئن باشيد كه از هم‌اكنون صلاحيت خود شما بر باد رفته است.

4) اما آقاي عسگراولادي در چه پازلي بازي كرده است؟ بيائيد ماجرا را از آن سوي بازي بنگريم؛ از پشت سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (سيا). دقيقا يك هفته پيش از اظهارات آقاي عسگراولادي تلويزيون رسمي سازمان سيا (voa) ضمن اظهار نگراني از احتمال ردّ صلاحيت سيدمحمدخاتمي، نيروهاي معتدل درون حاكميت را به دعوت و حمايت از وي فرامي‌خواند. استدلال كارشناس سيا در اين برنامه (اكبر گنجي) آن است كه «تحريم انتخابات، پروژه‌اي شكست خورده است. لذا ما بايد در انتخابات، مشاركت فعال داشته باشيم. اما چگونه؟ ما احتمال بسيار زيادي مي‌دهيم كه شخصيتي چون خاتمي از سوي رژيم ردّ صلاحيت شود. لذا نيروهاي معتدل بايد با دعوت از خاتمي او را مجاب به حضور كنند تا هزينه‌ي ردّ صلاحيت وي به گردن رژيم بيفتد. اين، يعني مشاركت فعال براي نشان دادن فقدان انتخابات آزاد در ايران...»

حالا آقاي عسگراولادي چه نقشي را بازي كرده‌اند؟ نگارنده مدعي نيست كه ايشان از سر علم و عناد در پروژه‌ي صهيونيستها بازي كرده‌اند، اما با كمال تاسف؛ حداقل در بي‌بصيرتي ايشان ذره‌اي ترديد ندارد! لذا برادرانه از ايشان تقاضا داريم به سيل خروشان ملتي كه در 9 دي 88 شعار مرگ سران فتنه را سر دادند، پيوسته و از قافله‎ي بصيرت الهي ملت عقب نمانند. كه بي‌بصيرتي، ابتداي فروغلتيدنِ حتمي به قعر سياه‌چاله‌هاي فتنه است.

5) نقش علي مطهري در اين ميانه چيست؟ پيش از اين مستنداً اثبات شد كه وي بدون ترديد، بخشي (هرچند كوچك) از فتنه‌ي 88 بوده است. نقش او در فتنه‌ي ناكام 88 شباهت بسياري داشت به كاري كه اكنون آقاي عسگراولادي در حال انجام آن است! ولي او علي مطهري است و توقعي بيش از اين از او نيست! لكن حبيب الله عسگراولادي چرا؟! به‌راستي پيچك انحراف ايشان از كجا آغازيده است؟ اما خوشبختانه امروز آقاي عسگراولادي با موج انتقادات دلسوزان اسلام و انقلاب مواجه گشته و اي‌بسا به فضل الهي به اشتباه خويش اذعان نموده و رستگار شوند. با اين وصف دشمنان نيز احساس كرده‌اند؛ مهره‌اي كه از انقلاب، دزديده‌اند ممكن است از كف برود! لذا بار ديگر فرزند بي‌بصيرت استاد شهيد را راهي ميدان كرده‌اند تا در پروژه‌اي جديد، مدال بصيرت را بر گردن حبيب الله عسگراولادي اندازد! و گويي هنوز عبدالله ابن زبير است كه مي‌گويد: «اي زبير! قَسمت را بشكن و به كفاره‌اش غلامي آزاد كن!» ... كاش جناب عسگراولادي از تاريخ عبرت بگيرند ...

بیش

مهندس غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت

از روشهای صیادی ضد زیست محیطی جلوگیری شود

مهندس غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی گفت : جهت جلوگیری از صید ماهیان نابالغ به شیوه های صیددام گستر و جلوگیری از روشهای صیادی ضد زیست محیطی همچون ایجاد ارتعاش امواج مخابراتی پیشرفته برای صید ماهیان باید تدابیر ویژه ای اندیشیده شود.

وی با بیان اینکه به جهت اهمیت این موضوع تذکراتی به رئیس جمهور، وزیر جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست داده شده است اظهار داشت :  گسترش هرساله شیوه صیددامگستر و استفاده صیادان غیر مجاز از دستگاههای مخابراتی پیشرفته و مکان یابی با لوازم و ابزار صید مدرن و خارج نمودن ماهیان نابالغ از چرخه حیات، علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن برنامه های مدیریت صید و اخلال در فعالیت کلیه تعاونی های صیادان پره، تداوم این روند عواقب کاهش شدید ذخایر ماهیان استخوانی و انقراض تدریجی ماهیان خاویاری و خارج شدن صید شرکت های تعاونی پره را در پی خواهد داشت.

نماینده مردم رشت  پایین بودن سطح بازدارندگی یگان حفاظت منابع آبزیان شیلات در مبارزه با صیادان،که البته خدمات اکثر آنان صادقانه و ارزشمند بوده و همواره با تهدیدات جانی مواجه اند را از جمله مشکلات موجود عنوان نمود و افزود: عدم برخورد قاطع و متناسب از سوی محاکم قضایی با پرونده های صید غیر مجاز، عدم جدیت مدیران و نهادها با پدیده صید غیرمجاز و ناآگاهی ساحل نشینان درخصوص اهمیت حفظ ذخایر آبزیان از دیگر مشکلات و تنگناهای موجود در این زمینه  است  که می بایست تدابیر لازم برای آن اندیشیده شود.

--------------------------------------------------------------------

مهندس جعفرزاده بااشاره به تبعات اجرای فاز دوم هدفمندی

کشور به یک کمیته امداد بزرگ تبدیل می‌شود!

یک نماینده مجلس گفت: «من نمی دانم چرا گداپروری می کنیم و در حال توسعه کمیته امداد هستیم. ما تا شهریور امسال به حدود ۷۰۵ میلیون نفر یارانه دادیم. چرا باید اینکار را انجام دهیم؟ ما با این کار کشور را به یک کمیته امداد بزرگ تبدیل می کنیم.»

غلامعلی جعفرزاده عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در گفتگو با فرارو گفت: «بنده با اجرای فاز دوم هدفمندی در شرایط فعلی به شدت مخالف هستم.»

این نماینده مجلس در بیان علت مخالفت خود گفت: «ما باید فاز دوم قانون هدفمندی را به دو بخش تقسیم کنیم. یک بخش آن مربوط به افزایش پرداخت یارانه نقدی به مردم است و بخش دیگر مربوط به افزایش قیمت حامل های انرژی می باشد که مردم باید پرداخت کنند.»

وی ادامه داد: «اگر ما در بخش پرداخت یارانه نقدی به مردم ۵۰ واحد اضافه کنیم؛ شک نکنید که مردم باید ۱۰۰ واحد هزینه کنند. چون افزایش قیمت حامل های انرژی بر روی قیمت تمام شده سایر کالاها تاثیر می گذارد و به صورت تصاعد هندسی قیمت کالاها را بالا می برد؛ در حالی که در بخش افزایش پرداخت یارانه نقدی، این افزایش به صورت تصاعد حسابی خواهد بود.»

جعفرزاده گفت: «اکنون دولت به ۱۰ دهک جامعه یارانه می دهد. فرض کنید دولت معتقد است ۵ تا ۷ دهک جامعه جزء قشر آسیب پذیر جامعه هستند. البته هرچه شرایط اقتصادی بدتر می شود تعداد دهک های آسیب پذیر بیشتر می شود؛ چنانکه اگر یک روز تعداد دهک های آسیب پذیر ۴ دهک بود امروز به ۷ دهک افزایش پیدا کرده است.»

وی ادامه داد: «اما به هر حال نباید شک کرد که امروز کسانی در حال دریافت یارانه هستند که به این یارانه نیازی ندارند. پیشنهاد ما به دولت این بود که دولت بیاید ۳ دهکی که به یارانه نیاز دارند از دریافت یارانه حذف کند و میان ۷ دهک دیگر پخش کند.»

وی افزود: «با این کار دولت هم یارانه ها را افزایش داده، هم بودجه جدیدی نیاز ندارد و به سمت صندوق ذخیره ارزی یا توسعه ملی نمی رود و هم با افزایش قیمت حامل های انرژی روبرو نخواهیم شد. هرچند در این میان برخی هم معتقدند بگذاریم درصد کوچکی قیمت حامل های انرژی افزایش یابد.»

وی تصریح کرد: «اما اگر دولت به شیوه خود بخواهد فاز دوم را اجرا کند و شیب افزایش قیمت حامل های انرژی را به شدت بالا ببرد، اتفاقی که خواهد افتاد این است که دولت باید دوباره از بانک مرکزی استقراض کند و قیمت تمام شده کالاها نیز افزایش پیدا خواهد کرد؛ به طوری که هنوز اتفاقی نیفتاده خیلی ها محصولات خود را نمی فروشند و منتظر هستند ببینند دولت چه تصمیمی خواهد گرفت.»

وی ادامه داد: «یعنی دولت اکنون با حرف زدن و انداختن موضوع به بحث کارشناسی فضای ناآرامی را در بازار ایجاد کرده است؛ وای به حال اینکه بخواهد یک مرتبه اینکار را انجام دهد.»

جعفرزاده خاطرنشان کرد: «دولت به دلایل مختلف نمی تواند تضمین کند که قیمت کالاها افزایش پیدا نمی کند. دولت نتوانسته شاخص های اقتصادی را کنترل کند و بر بازار نظارتی ندارد یا نمی تواند داشته باشد.»

جعفرزاده با بیان اینکه تبعات اجرای فاز دوم هدفمندی در شرایط فعلی وحشتناک خواهد بود گفت: «با این اقدام مردم به خاک سیاه خواهند نشست.»

این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس اظهار کرد: «بنده نمی دانم دولت چه اصراری دارد که به مردم پول پرداخت کند و بدین وسیله حجم نقدینگی را افزایش دهد.»

وی ادامه داد: «شما بروید ماده ۷ قانون هدفمندکردن یارانه ها را بخوانید. بنده نمی دانم چه اصراری وجود دارد که قانون را اجرا نمی کنند. بند الف و ب ماده ۷ می گوید خدمات تامین اجتماعی توسعه پیدا کند. این بدین معناست که ما می توانیم مانند خیلی از کشورهای دنیا سرویس مطلوب به قشر آسیب پذیر، زن بی سرپرست، معلول آسیب دیده، بچه های یتیم و … بدهیم.»

وی افزود: «این در صورتی است که ما قانون خدمات تامین اجتماعی را اصلاح کنیم. من نمی دانم چرا گداپروری می کنیم و در حال توسعه کمیته امداد هستیم. ما تا شهریور امسال به حدود ۷۰۵ میلیون نفر یارانه دادیم. چرا باید اینکار را انجام دهیم؟ ما با این کار کشور را به یک کمیته امداد بزرگ تبدیل می کنیم.»

------------------------------------------------------------

اتخاذ تدابیر لازم به منظور جلوگیری از تعطیلی پروژه های کلان شرکت آب...

جناب آقای مهندس نامجو وزیر محترم نیرو اتخاذ تدابیر لازم به منظور جلوگیری از تعطیلی پروژه های کلان شرکت آب منطقه ای گیلان از جمله سد مخزنی شهر بیجار و سد مخزنی پلرود کمبود نقدینگی و عدم تزریق بموقع اعتبار موجب افزایش...